Ik wil daar slechts kort op reageren. Op 4 mei staan wij stil bij de slachtoffers van een oorlog met duizenden vluchtelingen uit een gebombardeerd Rotterdam, uit een verwoest Arnhem, uit een geïnundeerd Zeeland.
We staan stil bij vluchtelingen die op de vlucht waren voor de honger in die laatste fatale winter van de oorlogsjaren, Joodse vluchtelingen die aan onze grens stonden, nog voor dat hier de oorlog begonnen was. Tienduizend vluchtende Joodse kinderen, die door Truus Wijsmuller dwars door ons land heen naar het vrije Engeland werden gebracht.
En dan mag bij de vluchtelingen van vandaag, die het niet halen, niet worden stilgestaan? Het is het bekende verhaal van “jullie blijven met jullie handen van onze doden af”.
Ik zou er graag meer over willen schrijven, maar ik vertrek voor vijf dagen naar Berlijn. Ik zal daar een groepsreis leiden. Op 4 mei, ’s avonds om acht uur, sta ik daar bij de dodenherdenking in het concentratiekamp Sachsenhausen.
Ik zal dan zeker denken aan de vluchtelingen. Aan de misdaad en het menselijk falen van toen. En aan het menselijk falen van nu.
En dan maar eens kijken wie mij dat gaat verbieden.
Denken staat volkomen vrij.
Maar op 4 mei wil ik de doden herdenken van de 2e W.O. . Zolang er nog ooggetuigen leven vind ik dit een heel belangrijk gegeven.
Helemaal mee eens.doe maar op een andere dag!!!
Ik ben het eens met de gedachte dat alle slachtoffers van oorlogsgeweld een plaats moeten krijgen voor een herdenkingsmoment. Echter 4 mei betreft m.i. een nationale herdenking voor de slacht offers van WOII. Er blijven nog 364 dagen over voor het herdenken van die vele miljoenen die eveneens slachtoffer zijn geworden van dat zinloze geweld.
Alle slachtoffers? Dus ook de (niet menselijke) dieren?
Natuurlijk staat het iedereen vrij om bij de herdenking voor zichzelf daarin te betrekken wat hij wil, of niet. Ikzelf neem op dat moment niet apart de tijd om aan het thema of gerelateerde zaken te denken en even apart bij stil te staan, simpelweg omdat ik daar geen momenten voor plan. Toch lijkt het mij beter om het thema, of hoofdthema, gewoon bij het oude te houden bij de officiele gedenking zelf. Dat is de reden waarom het ooit is ingesteld en dat mag daarom ook zo geëerd worden. Het is logisch dat er daaromheen ook over gerelateerde zaken gesproken wordt en dat mensen voor zichzelf ook daarbij stilstaan, en alleen al omdat dat logisch en natuurlijk is, hoeft er niks officieel te veranderen. Zo creëren we ook geen heisa eromheen en blijft de sfeer gewoon zoals bedoeld. Zoals ik zei, doe ik er zelf helemaal niet aan, althans niet op dat moment in het bijzonder, maar ik eer de traditie en het stiltemoment van anderen wel door het niet te willen verstoren of er gedoe omheen te creëren. Het gaat tenslotte wel over zaken die niet vergeten moeten worden. Dat gaat ook op voor de gedachte achter de voorgenomen actie die gepland is om ermee samen te vallen, maar de actie zelf zag ik liever niet gebeuren, althans niet op dat moment. Ik zie dat zelfs als negatief voor vluchtelingen, omdat dat thema ermee in opspraak komt. Het had niet op deze manier gehoeven en ik vind dat verkeerd gebruik van het moment. Dat hoeft niet gekaapt te worden met extra vertoon voor een apart thema, gerelateerd of niet.
Ik vind dat alle doden die in een oorlog omgekomen zijn, of daarvoor op de vlucht waren mogen worden herdacht op 4 mei!
Omdat de wereld van de oorlog in 40-45 blijkbaar niets geleerd heeft.
Oorlogs doden en vluchtelingen zijn ook nu helaas nog dagelijks nieuws.
Dus ik herdenk ook deze mensen en ben ook stil voor hun doden.
Lijkt me niet meer dan normaal het heet niet voor niets doden herdenking!
Hier ben ik het helemaal mee eens! !!!
Dit is precies waar het om gaat. Dank je wel.
Karin, ik ben het helemaal met je eens.
Hoewel ik zelf niets heb met dit officiële en geregisseerde herdenken en er niet aan mee doe – ik bepaal zelf wel of, hoe en wanneer mijn gedachten zijn bij de slachtoffers van oorlog, vervolging, racisme, godsdienstwaanzin etc. – verbaas ik mij elk jaar toch weer over het gedoe. Dan weer is er een kleinzoon van een NSB-er die het woord niet mag voeren, protesten tegen het betrekken van Duitse gesneuvelden in de plechtigheden, het Duitse volkslied dat niet gespeeld mag worden…………….. etc. En die eeuwigdurende discussie over welke gevallenen of anderszins slachtoffers in de herdenking betrokken moeten/mogen worden. Ik zou zeggen houd het zo breed mogelijk en maak er herdenkingsmanifestatie van voor alle slachtoffers van geweld tegen mensen en andere dieren. Ja, ándere dieren. Het geweld dat het mensdom zich meent te mogen veroorloven tegen onze medeschepsels overtreft in ieder geval in kwantitatieve zin vele malen de ellende die we onze eigen soortgenoten aandoen. De bio-industrie, het onverdoofd ritueel slachten, de jacht, de proefdieren, het oorlogsleed, de onverschilligheid ten opzichte van dat leed. Pas als we de herdenking ook daarmee verdiepen ben ik bereid om op 4 mei om acht uur ’s avonds twee minuten stil te zijn. Laten we van 4 mei Dierendag maken. Alles wat leeft en het vermogen heeft te lijden heeft recht op ons mededogen .
Ja, laten we lekker ook de gevallen Duitse soldaten herdenken of een nazaat van een NSB-er het woord laten voeren!
NIET DUS!!
Het zijn namelijk niet de Duitse soldaten, de NSB-ers, SS-ers of welke Nazi partijleden dan ook die de bezetting van hun land, de onderdrukking van hun volk, de gruwelen van de concentratiekampen – anders dan als bestuurders ervan- en het verlies van al hun familie hebben moeten meemaken, gedood in een genocide, door een als robotten achter een leider aanlopende natie van oorlogsmisdadigers. Het zijn niet hún nabestaanden die een levenslang trauma opliepen, wetende dat hun ouders en overige familie op de meest gruwelijke wijze zijn mishandeld en vermoord werden vanwege hun afkomst!
Het zijn dus niet ZIJ die het recht hebben op onze herdenking van HÚN slachtoffers. Zij die hun slachtoffers willen herdenken kunnen dat doen wanneer ze dat willen: in hun gedachten op elk gewenst moment. In hun land ook op elk door hen gewenst en/of daartoe bestemd moment. MAAR NIET OP HET MOMENT DAT WIJ BESTEMDEN OM ÒNZE SLACHTOFFERS, ÒNZE DODEN TE HERDENKEN. Dát recht hebben zij niet.
Net zomin wensen wij gehoor te geven aan de wens van een geestelijke die op een NATIONALE herdenking het internationale feit van het lijden van vluchtelingen wil herdenken. Er zijn in ons land geen vluchtelingen omgekomen. De dominee zal dus naar Italië moeten afreizen om een gerechtvaardigde NATIONALE HERDENKING van omgekomen vluchtelingen te organiseren.
En wat er in Lody van de Kamp gevaren is weet ik niet, maar er raakt ogenschijnlijk een steekje los deze dagen.. Doe je naam eer aan, neem een kijkje in dat voormalige kamp en besef dan waarom we ook al weer herdenken.
Dat is niet om een herdenking te creëren die zo breed van spectrum wordt dat we door de bomen het bos niet meer zien..
We herdenken om te benadrukken: nooit weer!! Om de wereld om ons heen -en onszelf- scherp te houden voor risicovolle situaties zoals die zich ook in onze omgeving steeds nadrukkelijker manifesteren. Nu, harder nodig dan ooit!
We kunnen niet vaak genoeg stilstaan bij het leed van alle doden en vluchtelingen, dus waarom zouden we dan niet ook op 4 mei niet even stilstaan bij al deze menselijke drama’s, wanneer ze dan ook plaatsvonden.
Over welke vluchtelingen hebben we het eigenlijk ?
Is het politiek correct om het over de recente omgekomen vluchtelingen te hebben ?
Vluchtelingen zijn er van alle tijden en over de hele wereld.
Dus met selectief herdenken van recente omgekomen vluchtelingen doe je andere omgekomen vluchtelingen weer tekort, waar ook ter wereld, in welke tijd dan ook : 4000BC t/m heden (om maar ergens te beginnen)
En is het dus onmogelijk om dus op 4 mei ook nog eens de rest van de wereld te herdenken.
Daar is een andere dag voor !
Dat heet : Dag voor de Vrede, jaarlijks op 21 september.
Prima idee!
Ik werd erg geraakt door uw stuk.
Ben het er helemaal mee eens.
Het is goed en noodzakelijk om de doden uit WOII te herdenken, maar als we uit het oog verliezen wat er nu om ons heen gebeurt, dan hebben we niets geleerd.
Ik lees hier steeds dat men denkt dat we op 4 mei de gevallenen van WOII herdenken, maar we gedenken ook de Nederlandse slachtoffers van oorlogssituaties en vredesmissies na WOII. Laten we dat niet vergeten, anders doen we die gevallenen geen recht…
Persoonlijk herdenk ik op deze dag alle slachtoffers van oorlogen wereldwijd, dus ook zij die hebben moeten vluchten, maar het niet haalden…
Eindelijk iemand die zijn verstand gebruikt.top!
Als we onze ogen sluiten voor het leed van vluchtelingen nu dan hebben we niks geleerd.
In het filmpje van ‘We care’ wordt gezegd ‘Iedere generatie heeft zijn eigen doden’. Dat lijkt me een grove ontkenning van het feit dat generaties met elkaar verbonden zijn. In goed en kwaad. Dat je het kwaad van vandaag en gisteren, dat altijd weerkerende kwaad, niet los van elkaar kan zien. Naïviteit, wreedheid, hypocrisie, wie niet leert van de geschiedenis moet hem herhalen. Inderdaad, onze grenzen nu dichthouden, toeknijpen, dát is een zaak die herinnert aan de harteloze en daarmee medeplichtige houding van de Nederlandse regering in de jaren ‘30 – ‘40. Maar daar heeft het nationale Vier Mei comité ook aandacht voor. Kijk naar de dossiers op hun site. Herdenken gaat om de verbinding tussen verleden, heden en toekomst. Herdenken is geen museum van gestolde verhalen. Het is troost, gedeeld verdriet. Maar ook gedeelde verontwaardiging over wat mensen elkaar telkens weer aandoen. Dus: als ‘wij gaan ze gedenken’ zijn bijeenkomst nu begint om 21.00 uur, dan kunnen we van de Dam de kruisenzee op het Rembrandtplein gaan bekijken en stilstaan bij herhaald kwaad en te bedenken: wat ooit gebeurde , gebeurt telkens weer. Gedenk hen die sterven! Help hen te leven!
Paul van der Harst
predikant te Amersfoort
en organisator van een jaarlijkse Vier Mei herdenking aldaar.
Waarom de vluchtelingen geen eigen moment geven?
Op 4 mei ga ik niet naar een groepsherdenking. Ik ga met mijn vijfjarige dochter naar het monument Kindertransport op de Wilhelminaboulevard in Hoek van Holland. Nog geen kilometer verderop vindt er op dat moment een herdenking plaats op het kerkhof waar een grote rij oorlogsgraven zijn en waar ieder jaar weer veel internationale vertegenwoordigers naartoe komen. Daar kies ik niet voor. Ik kies stil te zijn bij het monument voor de Joodse kinderen die in veiligheid gebracht werden. Ten koste van alles. Vluchtelingen. Toch ben ik niet voor het samenvoegen. Het geeft me het gevoel van lekker efficiënt omgaan met zaken die niet voor het gemak lekker samengevoegd kunnen worden. Schaalvergroting leidt immers doorgaans tot mindere kwaliteit.
Zoals ik hier meerdere malen lees, heeft eenieder recht op zijn/haar eigen mening. Dat is één van de overblijfselen van de bevrijding. Wat mij opvalt, is dat ik steeds vaker voel dat ik moet bijdragen aan de herinnering. Dat is mijn mening.
Waarom vluchtelingen en gevallenen over één kam scheren? Ik ben graag stil voor de vluchtelingen, maar ik kan dat niet op vier mei. Ik ben dan namelijk al stil voor de gevallenen.
Waarom dan toch naar Sachsenhausen, Lody? Het is een gotspe te beweren dat men denkt: “handen af onze doden!” 4 Mei is ingesteld om slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog te gedenken, en allen die nadien in oorlogssituaties / conflictgebieden om het leven zijn gekomen! Geen algemene dodenherdenking om álle doden van de wereld te gedenken. Dát zou een farce zijn, op zich, want wie is wie, en waar? Het getuigt van drammerij, en vooral van het opleggen aan de gemeenschap dat óók die en die herdacht moet worden… Maar ook van gemakzucht, van: “Nou, we hebben vandaag álle doden herdacht…” Nee, 20 juni is de “Dag van de Vluchteling” en dan gaan we niet p die dag een krans leggen bij het nationaal monument op de Dam… of gaat dat dan ook gebeuren?
Ik heb intussen tientallen concentratiekampen bezocht en ‘Arbeitslagers’. Wat dáár is gebeurd kan op geen enkele wijze vergeleken worden met wat vluchtelingen is overkomen… Dat moet u weten, mijnheer Van de Kamp. Wat in bijvoorbeeld Sachsenhausen is gebeurd kan met geen pen beschreven worden. En dan hebben we het nog niet over al die ‘Vernietigungslagers’ of gecombineerde kampen, waar mensen zoals u en ik niet meer werden gezien en behandeld als mensen, maar als ongedierte dat op de meeste economische manier uitgeroeid moest worden! Dát, mijnheer Van de Kamp, dát maakt het dat ik op die ene dag in het jaar, tijdens die luttele minuten om 20.00 uur hen in alle eerbied en respect wil gedenken…
En ook hen die voor Volk en Vaderland het grootste offer brachten wat een mens kan bieden, in hun strijd als militair of als verzetsman of -vrouw!
Maar ook de vele slachtoffers van bombardementen, van dodelijke represailles van de kant van de nazi’s, van sadisme, terreur waarin de nazi’s zo goed in waren… Dat, mijnheer Van de Kamp, dát maakt het dat ik op die ene dag in het jaar, tijdens die luttele minuten om 20.00 uur hen in alle eerbied en respect wil gedenken…
Heel duidelijk verwoordt. Waar “men” echter nooit over spreekt of schrijft is de geschiedenis van de miljoenen omgekomen christenen ten tijde van Romeinse rijk en nadien door Inquisitie en anderen. Niet belangrijk genoeg?
Weet iemand nog wie er achter de schermen aan de touwtjes trekt?
De 4 mei dodenherdenking gaat over de 210.000 Nederlandse slachtoffers, waaronder 104.000 Joden (waaronder 96 van mijn grootouders’ families), die door het moordende Naziregime, met medewerking van (teveel) Nederlandse collaborateurs, zijn vermoord of gesneuveld. De 4 mei dodenherdenking heeft een specifieke betekenis: herdenken van deze 210.000 slachtoffers, niemand en niets anders. De 4 mei dodenherdenking is tevens een poging om het antisemitisme te bestrijden, dat toen leefde, en momenteel weer steeds agressiever de kop opsteekt, ook in Nederland. Om allerlei andere slachtoffers van oorlogsgeweld en terrorisme nu op één hoop te gooien verandert de hele essentie van de 4 mei dodenherdenking. Welke slachtoffers haal je erbij? Slachtoffers van oorlogsgeweld en terrorisme in Syrië, Afghanistan, Nigeria, Tibet, Myanmar, Iran, Noord-Korea, China, Kashmir, Turkije, Venezuela, Cuba, Irak, Iran, Libanon, Mali, Libië, Egypte, Pakistan, Somalia, Soedan, Jemen, Algerije, Eritrea? Ook in Israël worden hun slachtoffers van oorlogsgeweld en terrorisme herdacht, op twee dagen: Joom HaShoa de slachtoffers van de Holocaust, op Joom HaZicharon de slachtoffers van oorlogsgeweld en terrorisme. Die twee momenten worden ieder jaar door de hele bevolking gerespecteerd. Het is de plicht van iedere natie stil te staan bij hun slachtoffers uit het verleden. Het is ook de plicht van iedere natie om het huidige oorlogsgeweld en terrorisme wereldwijd te bestrijden, en dat doe je niet door een dodenherdenking voor eenieder die ergens op de wereld gedood is.
Geachte heer van de Kamp,
U (en alle anderen) hebben mi. het volledige recht wie dan ook te gedenken op 4 mei. Ieder mag ook wat voor mening dan ook hebben over waar 4 mei voor staat.
Mijn punt is echter: dhr. Voorberg gaat 3000 kruisjesplaatsen en hiermee uiterlijk aan de wereld tonen dat hij dode vluchtelingen gedenkt. Het moment wat hij kiest om dit openlijk te doen is echter het moment dat is uitgekozen om tienduizenden te gedenken. We kunnen van mening verschillen of de 3000 wel of niet erbij horen; maar de gedenking en deze tijd is nationaal vrijgezet voor vele anderen. Voor deze tienduizenden plaatst hij geen kruisjes waarmee hij openlijk selectief te werk gaat. Ik kan mij zeer goed voostellen dat anderen zich hier ernstig aan storen. Een en ander komt me provocerend over en doet de ernst van de herdenking geen goed.
Waarbij ik zeker wil aangeven dat ook ik stil wil staan bij het vreselijke feit dat overal ter wereld mensen dood gaan ten gevolge van oorlog en geweld; waaronder vluchtelingen naar Europa.
Ik wens u een goede tijd aldaar en een waardige herdenking toe!
Ik ben het voledig met de reactie van rabbijn Van der Kamp eens!
Stille uurtjes van de nacht
3 mei
Ik vier uitbundig de verjaardag van mijn eerste kleindochter. Dankbaar dat mijn zoon ons bloed heeft doorgegeven. Ik geniet al jaren van dit mooie mensenkind.
4 mei
Ik sta stil bij de mensen die in de 2e wereldoorlog alles op het spel hebben gezet, zodat wij nu in vrijheid kunnen leven. Ik denk aan de opofferingen die mijn vader en zijn familie hebben gebracht om in die hongerwinter toch nog heel veel mensen te voeden. Ik denk aan zijn eerste vrouw en kind die de oorlog niet overleefden. Aan al die mensen die de moed hadden om te vechten voor hun vaderland. Ik heb stil verdriet om de zinloze daden die oorlog met zich meebrengen.
Aan het einde van de avond buig ik mijn hoofd en realiseer me dat zonder die vechters, zonder die moedige mensen die met opgeheven hoofd hun einde tegemoet traden, ik er niet zou zijn geweest.
5 mei
Met vreugde in mijn hart vier ik op bevrijdingsdag mijn vrijheid. Ik ben het aan al die mensen die gevochten hebben verplicht om te genieten van het leven.
Ik ben ook verplicht, als de tijd ooit komt dat ik moet vechten voor mijn vrijheid, ik dat ook zal doen. En ik zal niet laf weglopen.
Ceadomile @webgirlM
Stille uurtjes van de nacht
Marnysensation.nl
Geheel eens met de heer van de Kamp, en wel hierom:
ONS LAND BESTAAT NIET – twee minuten stilte voor állen
Toen de Duitsers in 1940 Nederland onder de voet liepen, woonden er bijna negen miljoen mensen in ons land. Uitzonderingen daargelaten waren zij geboren uit Nederlandse ouders op Nederlandse grond. Enkel in de grensstreken verbleven migranten, doorgaans van Duitse of Belgische origine.
Bevolkingsaanwas
Na1945 woonden er ruim negen miljoen mensen in Nederland, een toename van een half miljoen personen. Opmerkelijk, omdat velen het leven gelaten hadden tijdens de oorlog en er vlak na ’45 flinke vertrekoverschotten te zien waren door een door de overheid aangemoedigde landverhuizing naar o.a. Canada, Australië en de Verenigde Staten van Amerika. (1)
Variatie in populatie
In de jaren ’60 en ’70 groeide de Nederlandse bevolking door de omvangrijke repatriëring vanuit Nederlands-Indië, later Indonesië. Door de zich uitbreidende economie ontstond er een grote behoefte aan werkvolk, ‘gastarbeiders’. Deze mensen kwamen uit Italië en Spanje en later uit Turkije en Marokko. Rond dezelfde tijd kregen de Nederlandse koloniën zelfbeschikking en arriveerden Surinamers in het land. (1)
20% autochtonen
In 2015 was het aantal inwoners in Nederland ten opzichte van 1940 meer dan verdubbeld: bijna 17 miljoen mensen. Daarvan was ruim 3,5 miljoen allochtoon, een percentage van bijna 20%. (2)
Twee minuten stilte voor állen
Voor al deze mensen – allochtonen en autochtonen – vallen morgen twee minuten stilte over het land. Nederland herdenkt zijn doden, die gevallen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is een goede traditie om stil te staan bij de offers die gebracht zijn in een wrede tijd. Theoloog Rikko Voorberg wil morgen ook de vluchtelingen herdenken die ‘hun’ oorlog niet overleefden.
Navelstaarderij
Uit de hierboven geschetste bevolkingsontwikkeling bestaat ons land allang niet meer uit geboren en getogen Nederlanders die voor ons land de vrijheid hebben bevochten. 72 jaar na dato is het je reinste navelstaarderij om enkel terug te blikken op de eigen strijd van toen, het eigen leed van toen, de eigen visie en de eigen waarheid.
Het recht op sámen de vrijheid vieren
Als Nederland een béétje een empathisch land is, dan voegt het zijn nieuwe gearriveerden bij de Dodenherdenking op 4 mei. Ieder gedenkt dan zijn eigen geliefde doden. Het zal de vluchtelingen het gevoel geven niet enkel toeschouwer te mogen zijn van een gesloten bijeenkomst, maar er onderdeel van uit te maken – zoals zij onderdeel zijn van de Nederlandse samenleving. Hier hebben zij recht op.
Daarna vieren we de vrijheid samen.
Thérèse Major, auteur van ‘Huisje, boompje, beetje voor de vluchteling’
Bronnen:
(1) Bevolkingsatlas van Nederland
(2) Centraal Bureau voor de Statistiek
Ik dacht toch echt dat Nederland een land is wat letterlijk en figuurlijk begrensd is en waar o.a. Nederlandse staatsburgers . Dat deze staatsburgers overal vandaan komen is al eeuwen zo en doet hier niets aan af. Hierom is voor mij 4 en 5 mei voor de gevallen Nederlandse staatsburgers . Kortom: ONS (in ieder geval mijn) LAND BESTAAT en heet Nederland. De leugen regeert nu maar even niet.