Op de voorpagina van de Metro keek één van Victoria’s Secret Angels ons zwoel aan met getuite lipjes. Jammer genoeg drong het nog niet door tot Metro door dat de objectivering en seksualisering van vrouwenlichamen nu juist het probleem is wat op Internationale Vrouwendag aangekaart wordt! Ook het RTL Carrédebat liet het schrijnende gebrek aan vrouwelijke lijsttrekkers tijdens deze verkiezingen zien. En de enige vrouwelijke lijsttrekker werd gevraagd welke van de aanwezige heren ze het “aardigst” vond…
Deze voorbeelden, naast natuurlijk de vele gekende voorbeelden van achterstelling zoals discriminatie op de arbeidsmarkt en tijdens zwangerschap, maken een duidelijk feministisch geluid nog steeds hard noodzakelijk. In dit artikel ga ik daarom verder in op de oorzaken van de moeizame verhouding tussen de evangelische en feministische beweging. Ook geef ik aan op welke vlakken de evangelische beweging belangrijke manco’s in de feministische beweging kan corrigeren.

Verdeeld feminisme

Op dit moment is een belangrijk probleem dat de (seculiere) feministische beweging er nog steeds moeite mee heeft om eenduidig op te komen voor de belangen van vrouwen die níet blank zijn én niet tot de middenklasse behoren. Zo waren er bij de Women’s March on Washington veel zwarte vrouwen uit protest niet aanwezig. Zij voelden zich in de kou staan. Zij vroegen zich af waarom deze overwegend blanke vrouwen wel wilden meelopen wanneer hun eigen positie onder druk staat, maar niet massaal kwamen opdagen bij de #blacklivesmatter protesten.

Zelf heb ik zaterdag meegelopen tijdens de Women’s March on Amsterdam, maar ik realiseer me ook goed dat het niet alleen hierbij kan blijven: als ik meeloop in de Women’s March, is het ook een logisch gevolg om ook mee te lopen bij de demonstratie een week later “Sta op tegen racisme en discriminatie.”

De evangelische beweging heeft hier juist een tegoed, omdat zij aangetoond heeft dat zijn nationale en raciale grenzen kan overstijgen. Het is inmiddels een wereldwijde beweging, die juist ook in niet-Westerse landen aan invloed wint. Daar komt bij dat er ook theologisch belangrijke aanknopingspunten zijn voor inclusief denken. De gebruikte familiemetaforen door Jezus en Paulus laten zien dat maatschappelijke grenzen wegvallen als we door Jezus Christus broers en zussen van elkaar zijn geworden. Een veelgezongen lied legt de nadruk op deze nieuwe familierelaties: “nu ben ik uw kind, nu mag ik wonen in uw huisgezin ” [Engels: I am adopted in your family].

Evangelische aarzeling

Ondanks dit tegoed en de stevige verankering van de gelijkwaardigheid van vrouwen in de theologie zijn er twee factoren die een belangrijke rol spelen bij de aarzeling om openlijk pal te staan voor gender-rechtvaardigheid.

In de eerste plaats bestaat er een interpretatieverschil over het gebruik van de publieke ruimte. Terwijl begin jaren ’80 de grootste demonstraties ooit tegen kernwapens plaatsvinden, zijn mijn ouders en hun vrienden vooral bezig met evangelisatie, en gaat de vredesbeweging van het liberaal geachte IKV aan hun voorbij. Het lijkt erop dat de publieke ruimte weliswaar domein kan zijn van manifestaties en happenings, maar dan voornamelijk met een expliciet evangeliserend karakter. Dit zit in het DNA van de evangelische beweging besloten: van de allereerste bijeenkomsten op het Malieveld en de volle stadions van Billy Graham  tot de EO-Jongerendag. Het lijkt mij nu de uitdaging om als evangelische beweging voluit mee te doen in dit publieke domein, door aan te sluiten bij andere organisaties die zich bezig houden met antiracisme, discriminatie en de positie van vrouwen.

Een ander interpretatieverschil betreft de visie op verandering. Welke verandering wordt primair nagestreefd? Verandering van de individuele persoon, door bekering en heiliging? Of verandering van maatschappelijke structuren? Natuurlijk zijn deze twee zaken nooit op deze manier tegen elkaar uit te spelen, maar het geeft wel aan waar de nadruk kan liggen.

Nieuwe ruimte

Toch meen ik de laatste jaren wel een omslag te zien bij de nieuwe generatie, die zich publiekelijk wil uitspreken tegen onrecht. Er is in de evangelische hoek meer ruimte ontstaan voor gerechtigheid als een integraal onderdeel van het evangelie, denk bijvoorbeeld aan de Micha campagne en International Justice Mission.

Deze positieve ontwikkeling kan hopelijk ook meer ruimte scheppen voor gerechtigheid voor vrouwen. Juist in een politiek en maatschappelijk klimaat waarin de verhoudingen steeds meer op scherp komen te staan, zie ik het als verantwoordelijkheid van de evangelische beweging om persoonlijke transformatie en maatschappelijk engagement bij elkaar te houden en ze niet tegen elkaar uit te spelen.

Ik hoop dat bij de lange lijst van deelnemende organisaties aan de verschillende marsen de volgende keer ook evangelicale organisaties vermeld staan!

eleonora hof

Eleonora Hof

Predikant en missioloog

Eleonora Hof is gemeentepredikant in Ieper en verbonden aan de Verenigde Protestantse Kerk België. In 2016 promoveerde ze aan de …
Profiel-pagina
Al 3 reacties — praat mee.