Feestdagen in isolatie nodigen uit tot verbinding

Wij  zetten  met deze geïsoleerde Joodse viering van Pesach als het ware de toon voor de Christelijke viering van Pasen, dat kort daar op volgt, en de Islamitische beleving van Ramadan later deze zelfde maand.

Wij delen, het pijnlijke gemis van onze naasten rondom onze tafels, maar ook het  bewustzijn juist nu, van onze liefdevolle verknochtheid. Dat we niet zonder elkaar kunnen en willen zijn. En het universele element, van oudsher al verweven met het particularisme, zal  nog nadrukkelijker tot ons bewustzijn doordringen:

Vriendschap, verbondenheid en medeverantwoordelijkheid voorbij de grenzen van religies. En het besef van nabijheid als een menselijke familie, een aardse gemeenschap met een gemeenschappelijk lot, zal versterkt worden rondom onze eenzame dis.

Onze regering heeft ons opgeroepen om ons in gezamenlijke verantwoordelijkheid voor te bereiden op een mogelijke voorzichtige, graduele overgang naar een verlichting van maatregelen. Onze gezamenlijke feestdagen geven ons daartoe ruimschoots de inspiratie.

In ieder van onze tradities wordt met verschillende duidingen, het bittere kruid met nadruk genoemd, de verdrukking, het lijden, het jezelf moeten ontzien, maar slaat de balans uiteindelijk door naar hoop, bevrijding. En wordt ons gevraagd om die toekomst te planten in het heden.

De contouren van deze nieuwe dageraad worden in deze benauwde tijd steeds duidelijker zichtbaar. De mensheid is een lichaam. Wanneer een deel van het lichaam aangetast wordt, zijn andere delen van datzelfde lichaam in gevaar.

De rust zal niet wederkeren tot dat wij er in slagen in verantwoordelijke saamhorigheid de basis voorwaarden voor het bestaan voor ieder veilig te stellen, zoals gezondheidszorg, voedsel, hygiëne op een gezonde aarde, met schone lucht en water. Dat betekent dat wij ons de duurzame doelen die we ons al gesteld hebben werkelijk realiseren binnen de komende tien jaar.

De onvolprezen werkers in gezondheidszorg en andere vitale beroepen, die dag en nacht het onmogelijke mogelijk maken, en de wetenschappers die over de hele wereld tezamen zoeken naar een medicijn, laten ons allen zien dat wij in staat zijn met de gezamenlijke inspanning van regeringen en burgers de wereld te helen.

Het rekening houden met elkaar door afstand te bewaren en onze handen te wassen in onze eigen straat kan zo uitgroeien tot gedragsverandering, ten goede op wereldschaal. En wanneer de Veiligheidsraad onmachtig blijft om zelfs in dit uur van nood een staakt het vuren in Jemen en andere brandhaarden af te dwingen, dienen wij wakker geschudde burgers het initiatief te nemen tot de instelling van een wereldwijde gewetensraad.

Tijdens de seder vlak, na de maaltijd, wordt de deur symbolisch geopend voor Elia, de aankondiger van de komst van de messiaanse tijd die volgens de profeet Maleachi daartoe… het hart van de ouders zal verzoenen met de kinderen en de kinderen met de ouders…

Is niet een van de kernlessen die wij de laatste tijd leren, dat de generaties op elkaar aangewezen zijn, en bereid zijn om als een beschermende burcht om elkaar heen te staan?

Laat dit inzicht ons sterken wanneer wij allen die gestorven zijn gedenken, en bidden om genezing voor hen die ziek zijn.

Laten wij vanuit onze verbondenheid met de Eeuwige kracht aan elkaar blijven ontlenen.