De oorlogsmisdaden van Israël tegen Palestijnse burgers in Gaza hebben een nieuw dieptepunt bereikt, ondanks aanhoudende internationale protesten en klachten van Unesco over de vernietiging van cultuur. Na bijna een jaar van geweld blijven Israëlische straaljagers bommen gooien op ziekenhuizen, scholen en vluchtelingen in tentenkampen, waarbij steeds meer mensen worden gedood die nooit iets te maken hebben gehad met hoe de oorlog begon.
Vier maanden geleden al rapporteerde de Israëlische minister van Defensie, Yoav Gallant, aan premier Netanyahu dat “Hamas niet langer functioneert als een militaire organisatie”. De laatste tijd is het voor iedereen duidelijk dat er geen militaire doelen meer zijn in Gaza.
Dat kan alleen maar betekenen dat de onophoudelijke bombardementen van de afgelopen vier maanden, waarbij elke week tientallen onschuldige mensen omkwamen, bedoeld waren om Gaza te straffen door opzettelijk burgers te doden. Ondanks de bewering dat degenen die gebombardeerd worden terroristen zijn, is er geen bewijs om die bewering te ondersteunen. Het is een schande. Oorlogsmisdaden blijven zich opstapelen.
Op 10 september nog, na bijna een jaar van ongelooflijk destructieve bombardementen, troffen Israëlische straaljagers de fragiele tenten in het al-Mawasi kamp, dat voorheen door het Israëlische leger (IDF) zelf tot veilige zone was verklaard. Daarbij kwamen tientallen mensen om en bleven drie kraters van 30 meter diep achter.
Een dag later werd de VN-school in het Jabalia-kamp, die als schuilplaats werd gebruikt, voor de zoveelste keer gebombardeerd, waarbij minstens achttien doden vielen, van wie zes VN-medewerkers, terwijl de lokale bevolking tot zestig doden telde. Wat zou, na zoveel maanden en zoveel onschuldige doden, de reden kunnen zijn voor deze voortdurende barbaarsheid?
‘Overkill’
Het doelbewust aanvallen van burgers, waar dan ook, is illegaal volgens het internationaal recht, en zeker in veilig verklaarde zones binnen schuilplaatsen en tentenkampen van de Verenigde Naties. Een dergelijke ‘overkill’ is onbegrijpelijk voor het grootste deel van de beschaafde wereld, maar ook voor bijna een miljoen Israëli’s die regelmatig protesteren tegen de onwil van hun regering om een staakt-het-vuren te accepteren.
Ze gaan al maanden de straat op om het door Likoed gedomineerde oorlogskabinet te smeken de oorlog te stoppen en het slinkende aantal Israëlische gevangenen vrij te laten. Zwakke waarschuwingen van het Amerikaanse Witte Huis hebben geen effect gehad.
Het is moeilijk te vatten hoe Israël hierbij gebaat is. Hun acties hebben wereldwijd minachting gewekt voor de regering in Jeruzalem die erop staat om de oorlog voort te zetten. Ze hebben de BDS-beweging (Boycot, Desinvestering en Sancties) alleen maar sterker gemaakt.
Hoe kunnen voortdurende bombardementen enig ander rationeel doel bereiken dan de vijanden van Israël aan te zetten tot meer haat en wraakmoorden tot ver in de toekomst? Een militaire doctrine van “maximale kracht” kan alleen maar betekenen dat grote aantallen niet-strijdende vrouwen en kinderen worden gedood. Deze eenzijdige aanvallen zullen binnenkort een jaar bezig zijn.
Honderdduizenden kolonisten
De enige mogelijke reden voor het voortzetten van Israëls elf maanden durende slachtpartij in Gaza – sinds Netanyahu onlangs een staakt-het-vuren met Hamas, dat de gijzelaars had kunnen redden, blokkeerde – is om de toekomst van Palestina te decimeren samen met haar verleden, een belangrijk doel voor de regering in Jeruzalem.
De Palestijnse jeugd treffen door scholen te bombarderen vernietigt onvermijdelijk hun toekomstmogelijkheden, samen met de historische herinnering aan de collectieve natie van het Palestijnse volk. Jonge mensen zullen niet in staat zijn om werk te vinden of om hun rechtmatige erfgoed op te eisen.
Deze barbaarse gruweldaad in Gaza gaat door ondanks de woorden van president Joe Biden en de Democratische kandidaat Kamala Harris die twee staten steunen. Die formulering is nu een onwaarschijnlijke droom – ver weg als het ooit gebeurt. De meeste analisten geloven dat het op dit moment onhaalbaar is, nu honderdduizenden kolonisten zich op de Westelijke Jordaanoever hebben gevestigd.
De mensheid – dat wil zeggen wij allemaal – worstelt vandaag de dag nog steeds in een sfeer van angst en machtswellust. Het bloedige Gaza is het centrum van een groeiende draaikolk in de zee van problemen van vandaag.
Auteur James E. Jennings is voorzitter van Conscience International en directeur van US Academics for Peace. Jennings heeft sinds 1987 humanitaire hulp verleend aan ziekenhuizen in Gaza, ook tijdens intifada’s en de Israëlische bombardementen in 2009 en 2014.
Het zou moeten gaan om een mensbeeld en wederzijds respect. Dan helpt het niet om uit te gaan van oog om oog tand om tand wat al eeuwen aan de gang is. NieuwWij verbindt de verschillen. Dat zou ook tussen de Israëlieten en het Palestijnse volk in Gaza moeten gebeuren, bijvoorbeeld met een twee staten oplossing. Gaza is niet hetzelfde als Hamas. Hamas is een extremistische organisatie. Maar hoe erg de actie van Hamas is geweest, het legitimeert in de oorlog niet om een volk te vernietigen. De vraag is hoe we dat mensbeeld kunnen vormen en het respect en het verbinden te ondersteunen?