De columns in Waarom doe ik dit in vredesnaam? zijn de afgelopen jaren verschenen in het Nederlands Dagblad en dat is te merken. De christelijke trom wordt flink geroerd, wetende dat dat bij de achterban goed valt. Nu is Segers van het type dat ook in het parlement van zijn hart geen moordkuil maakt. Hij staat voor zijn overtuiging en is nooit om het woord verlegen. Tegelijk proef je de worsteling die hij doormaakt als het gaat om regeringsverantwoordelijkheid nemen en dus compromissen moeten sluiten. Of dat authentiek is?
Zo hij al aarzelingen heeft, dan zijn die meestal in het bestek van een column van anderhalve pagina al weer opgelost. Uiteindelijk blijkt Segers vooral een politicus te zijn die weet dat hij God aan zijn zijde heeft: “Ik strijd een gewonnen strijd” (p. 43). Christelijke politiek komt voort uit het hart van het christelijk geloof, meent hij, “omdat ik er heilig van overtuigd ben dat God zich druk maakt over de details van het gewone, dagelijkse leven”, schrijft hij in een column geschreven in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2014, waarbij de onmiskenbare suggestie is dat deze goddelijke hulp via de ChristenUnie zijn beslag krijgt (pp. 95-97).
Segers schrijft zoals hij praat, met stevige formuleringen, waarbij je dikwijls verlangt naar wat meer relativerende lucht tussen zijn politieke opvattingen en zijn gelovige overtuigingen. Die overtuigingen worden soms wel erg naïef geformuleerd. Bijvoorbeeld over Gods Koninkrijk: “Eerst zullen daar de tranen van de ogen worden gewist, dan krijgen we een stel prachtige nieuwe kleren aan en dan kan het beginnen” (p. 108), of als hij hart van het christelijk geloof in één regel samenvat: “Jezus Christus is Gods Zoon, die uit liefde voor deze wereld is gestorven aan het kruis en die na drie dagen weer is opgestaan” (123). Omdat moslims dat laatste niet geloven is er (dus?) een “hemelsbreed verschil tussen islam en evangelie”, aldus Segers.
Voor een goed beeld van de persoonlijke belevingswereld van de gedreven voorman van de ChristenUnie kun je prima bij deze columns terecht. Of hij daarmee ook lezers buiten zijn achterban overtuigt, valt te betwijfelen.
Voor meer informatie over dit boek of om dit boek te bestellen: klik hier.
Die ‘naïef geformuleerde’ overtuigingen zijn rechtstreeks aan de bijbel ontleend. Dat je daar kennelijk niet al te veel waarde aan moet hechten, is overigens ook een overtuiging, die net zo weinig genuanceerd is en ruimte voor twijfel laat dan die van Segers. De kritiek werkt dus, zoals zo vaak, als een boemerang.
Hoi Bert,
Bedankt voor je artikel.
Je zegt: “Jezus Christus is Gods Zoon, die uit liefde voor deze wereld is gestorven aan het kruis en die na drie dagen weer is opgestaan” (123). Omdat moslims dat laatste niet geloven is er (dus?) een “hemelsbreed verschil tussen islam en evangelie”, aldus Segers.
Ik vroeg mij af wat je bedoelde met het toegevoegde (dus?). Heb je dat toegevoegd omdat je niet begrijpt hoe de redenering van Gert-Jan Segers werkt? Of omdat je het daarmee oneens bent? Het lijkt mij logisch dat er een hemelsbreed verschil is tussen het wel of niet geloven dat Jezus echt is opgestaan uit de dood.
Overigens is het volgens mij voor moslims niet zozeer de vraag of Jezus uit de dood is opgestaan aangezien Hij volgens de Koran helemaal niet gestorven is aan het kruis, het leek alleen maar zo.
Dat is ook wel interessant aangezien er volgens mij weinig discussie is onder de geleerden in deze materie over het feit dat Jezus daadwerkelijk is gestorven aan een kruis.
Dat er echte verschillen bestaan tussen de grote religies is volgens mij overduidelijk. Wanneer iemand stelt (zoals heel vaak gebeurt) dat de grote religies het op de belangrijke punten met elkaar eens zijn en slechts op minder belangrijke punten van mening verschillen laat deze persoon in mijn optiek zien geen van de religies echt te begrijpen of serieus te nemen.
De verschillen zijn er, dat betekent niet dat een goed gesprek of samenwerking daarmee onmogelijk is. Sterker nog, échte verschillen maken een écht gesprek juist mogelijk en interessant.
Groeten,
Steven
Bedankt Bert Altena, voor deze bespreking. Hiermee komt een wat verborgen doel van Segers politieke gedrag naar voren. De CU lijkt zo’n sympathieke partij maar een niet-christen moet ze toch maar niet te groot maken.
Ik hoop dat Segers en Altena het beladen karakter van de uitdrukking ‘God on my side’ kennen in
[Een]”politicus te zijn die weet dat hij God aan zijn zijde heeft: ‘Ik strijd een gewonnen strijd’ ”
Luister nog maar eens naar Bob Dylan: https://youtu.be/6JtnACo1pSg
Tenslotte nog een aardigheidje: Steven heeft het in zijn reactie over ‘een hemelsbreed verschil’ tussen zaken.
Mijn vraag aan Steven: hoe breed is de hemel dan?
Hoi Joop,
Ik heb ‘een hemelsbreed verschil’ voornamelijk gebruikt omdat het volgens de boekbespreking zo wordt gezegd door Gert-Jan Segers.
Ik neem aan dat ik je vraag niet letterlijk op moet vatten in de zin van centimeters maar dat je eigenlijk doelt op de vraag of een goede en rechtvaardige God en een zekere vorm van exclusiviteit met betrekking tot het ‘naar de hemel gaan’ wel met elkaar verenigbaar zijn. Heb ik dat juist?
Groetjes,
Steven
Helaas Steven, dat heb je niet juist. Het citaat betrof een vermeend hemelsbreed verschil van islam en christendom t a.v. een thema waarover ik geen verstand en dus geen mening heb.
Mijn opmerking was, wellicht ongebruikelijk, ironisch van aard over de beeldspraak ‘hemelsbreed’, gedachtenloos gebruikt.
En naar Johan toe: Segers suggereert wel degelijk, volgens deze recensie met citaten, dat God aan zijn zijde staat. Ik heb daar ernstige twijfel over.
Segers suggereert niet dat God aan zijn kant staat, maar streeft ernaar dat hij aan Gods kant staat. Dat is dus principieel iets anders.
Joop Romeijn: “Segers suggereert wel degelijk, volgens deze recensie met citaten, dat God aan zijn zijde staat.” Zoals?
Beste Joop, zoals wellicht verbazingwekkend is ironie mij niet onbekend. Ik heb de opmerking alleen niet zo opgevat omdat ik niet denk dat Gert-Jan Segers die beeldspraak gedachteloos heeft gebruikt maar juist heel bewust. En als je bedoelde te zeggen dat ik die beeldspraak gedachteloos heb gebruikt, helaas Joop, dat heb je niet juist.
Groetjes,
Steven