Maria is ook een trotse moeder van drie kinderen, die ze heeft ondersteund bij het volgen van een goede opleiding, en ze biedt nog steeds veel emotionele steun aan hen en zorgt voor haar kleinkinderen. Dat maakt haar blij. De vraag is dan waarom blijven we hangen bij het ene negatieve verhaal van Maria en laten we haar andere facetten onbelicht?
Er zijn drie belangrijke elementen die bijdragen aan een eenzijdige negatieve beeldvorming onder oudere migranten: onderzoek, media en taal.
Het eerste element, onderzoek, richt zich vaak op verschillen, wat leidt tot ‘othering’ – het beschouwen van mensen buiten onze dominante groep als ‘anders’. Dit kan resulteren in het negeren van de complexiteit van individuele levens en het reduceren van hele gemeenschappen tot stereotype beelden.
Ten tweede, de media spelen een grote rol in het vormgeven van onze percepties. De focus van de media ligt vaak op slechts enkele niet-westerse groepen. Zij worden vaak afgeschilderd als kwetsbaar en zorgbehoevend, zonder de volledige context van hun leven en ervaringen weer te geven.
Het derde element, taal, kan subtiel maar suggestief zijn. Termen als ‘allochtonen’ en ‘niet-westers’ dragen bij aan het creëren van een ‘wij versus zij’-mentaliteit, waarbij de nadruk ligt op verschillen in plaats van gedeelde menselijkheid. Deze labels kunnen leiden tot het negeren van individuele verhalen en ervaringen, waardoor mensen zoals Maria worden gereduceerd tot slechts één aspect van hun identiteit.
Een andere benadering
Maar het kan ook anders. In haar TED-talk The Danger of a Single Story benadrukt schrijfster Chimamanda Ngozi Adichie het belang van het erkennen van meerdere verhalen van dezelfde persoon. Iedereen heeft meer dan één verhaal, meer dan één perspectief. Door ons bewust te worden van deze diversiteit aan verhalen, kunnen we een dieper begrip ontwikkelen, stereotypen en aannames voorkomen, en uiteindelijk een meer inclusieve samenleving bevorderen.
Wat je aandacht geeft, groeit. Laten we daarom streven naar een beeldvorming die recht doet aan de complexiteit en diversiteit van mensen zoals Maria. Laten we verhalen anders vertellen. Laten we volledige verhalen vertellen. Wanneer we Maria eerst leren kennen als de liefdevolle moeder van drie succesvolle kinderen en dan pas als de arme en eenzame oudere migrant, krijgt haar verhaal een positieve dimensie en veranderen onze percepties van haar. Laten we de focus verleggen van de stereotype blik naar een wederzijdse interesse in elkaars verhalen. Laten we streven naar een wereld waarin iedereen wordt gezien en gehoord, waarin mensen verhalen vertellen in plaats van verhalen over mensen vertellen. Want alleen dan kunnen we echt zeggen dat we elkaar zien zoals we echt zijn.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op 23 februari jl. en is opnieuw geplaatst in het kader van de Nieuw Wij Zomerherhalingen.
