Ik hang niet echt een bepaald geloof aan maar ik zou erg hoog scoren op een boeddhistische checklist, mocht zo’n checklist al bestaan. De boeddhisten richten zich op het verwezenlijken van hun ‘hoogste potentieel’, de goddelijke vonk, aanwezig in ieder van ons. Als zodanig maak ik dus geen onderscheid tussen mijn goddelijke vonk en die van jou, of die van mijn partner, of je nou moslim of christen of wat dan ook bent… Dit is een belangrijk onderdeel van het boeddhisme: Het loslaten van het onderscheid tussen Ik en Jij, tussen Ik en de Ander.
Maar omdat niet alle religies erkennen dat de mens in zichzelf dat goddelijke kan verwezenlijken, is het voor mij wel moeilijk om een fijne klik te hebben met mensen die vinden dat God Goddelijk is, en de mens niet.
In mijn relatie vind ik het belangrijk dat mijn partner van zichzelf houdt en zichzelf waardeert en zich niet onderwerpt of ondergeschikt maakt aan anderen of aan God. En dat is helemaal niet arrogant bedoeld. Voor mij is namelijk alles en iedereen samen God en is iedereen daar een bijzonder mooi stukje van. Niemand is beter dan een ander. Niemand is slechter dan een ander, ook de mensen die anderen vermoorden niet… (Niet dat ik daar een relatie mee zou beginnen, want dat zou niet veilig zijn, maar dat maakt de moordende mens nog niet minder waard dan ik…) Ik zou geen relatie kunnen hebben met iemand die niet kan of wil zien dat we allemaal mooi zijn.
Als boeddhist maak je er je levenswerk van om niemand buiten te sluiten en niet te oordelen over anderen. Voor mij zou het dan ook erg moeilijk zijn om mijn leven en mijn liefde te delen met iemand die oordeelt over anderen… En bij sommige religies lijkt het alsof gelovigen worden geroepen om te oordelen over andersgelovigen! Wanneer ik bijvoorbeeld voor een protestant christen zou zijn gevallen die oordeelt over moslims, joden of katholieken, oftewel ‘ellendelingen’, dan zou mijn liefde snel bekoelen.
Wat voor mij dus belangrijk is, is niet zozeer de religie of traditie die mijn partner aanhangt, maar wel de manier waarop. Ik ben graag samen met iemand die in zichzelf gelooft, liefdevol straalt en niet oordeelt over anderen. Gelukkig zijn er heel veel mensen, van welke religie dan ook, die precies dát belangrijk vinden en heb ik in mijn liefdesrelaties mogen voelen hoeveel we op elkaar lijken en van elkaar kunnen houden.
Wist niet dat boeddhisten ook iets met de goddelijke vonk hebben…
dat boeddhisten niet oordelen over een ander vind ik flauwekul. Boeddhisten oordelen heel hard over niet-boeddhisten. Die zijn in de kern toch verkeerd bezig volgens hen? Waarom zouden ze anders boeddhist zijn?
Sorry, maar krijg na het lezen een beetje het gevoel van: ik ben vooral in mezelf geïnteresseerd en ben zo vreselijk belangrijk. Dat is niet mijn spiritualiteit.
Beste Esther, zolang je leeft oordeel je, ook in jouw bovenstaand verhaal
oordeel je, niet oordelen is ook oordelen!!
Ja , ik word wel ‘verlicht’door dze analyse – deze helpt mij ook na te denken over de huwelijks-relatie waarin ik leef – en die niet zonder spanningen is – vanwege verschillende kerkelijk spirituele loyaliteiten….
Een mooi mengelmoesje in het verhaal. Je gelooft in een god, maar bent aanhanger van Boeddha. Die twee gaan nou niet echt samen. Boeddha hangt niet een entiteit aan die boven ons staat. Hij staat meer in contact met de natuur en de natuurkunde (energie).
En het pad dat een boeddhist moet volgen komt ook niet overeen met een christelijke leer (ik ga er gemakshalve vanuit dat je het daar over hebt).
Bedoel je misschien dat je enerzijds wel in een soort god gelooft, maar aan de andere kant ook respect voor je omgeving wilt hebben; een respect dat niet in de bijbel naar voren komt?