“Wel of niet integreren heeft volgens mij weinig met vakantie te maken. Dat Turken en Marokkanen in de zomer het nuttige, familiebezoek, met het aangename, vakantie, verenigen is prima. Mijn oom en tante uit Nieuw-Zeeland komen ook regelmatig over om familie en vrienden te ontmoeten en het land te herontdekken.
Misschien dat sommigen op vakantie gaan uit vrees de eigen cultuur te verliezen. Die zorg vind ik onzin, maar niets houdt je tegen om daarom je eigen of vakantiehuis heel traditioneel in te richten, zoals Turken en Marokkanen in Nederland soms doen. Overigens richten mensen in Istanbul en Oujda hun huizen steeds meer in met Ikea-spullen, maar dit ter zijde. Het is migranten eigen om veranderingen te ondergaan. Talen kunnen natuurlijk behouden worden, culturen ook, maar ook kunnen ze ingewisseld worden voor andere talen en culturen of een mix daarvan.
Elke migrant zal zijn eigen afweging moeten maken over bepaalde vraagstukken, en ik geloof dat dit ook gebeurt. Zijn sommige onderdelen van culturen onderling wel of niet verenigbaar? Hoe zit het met vrouwenrechten en visies op homoseksualiteit? Soms zitten er aanstootgevende opvattingen tussen, die ook heel steile protestanten kunnen hebben. Maar mensen met een migratieachtergrond kunnen ook weer heel vrijgevochten zijn. Het is aan ieder mens individueel zijn of haar meningen en positie te bepalen in de maatschappij en alle vigerende maatschappelijke kwesties.
Ik vind het afstand doen van taal en gewoontes van het land van oorsprong daarmee geen enkel probleem. Want wat is belangrijker voor een mens, dat hij halaal kookt of zich omringd weet door zijn geliefden, vrouw, kinderen, broers, zussen, ouders, vrienden en kennissen? Of mensen menselijke gevoelens koesteren vind ik belangrijker dan de verschillen tussen culturen: dat mensen met zichzelf en hun omgeving in (een zekere) harmonie kunnen leven is belangrijker dan de vraag of migranten daarvoor wel of niet naar Turkije of Marokko op vakantie zouden mogen gaan.
Ik ben niet zo van de multicultuur of culturele verschillen. Ik ben meer van de menselijkheid, onafhankelijk van taal, religie en etniciteit. Volgens mij ben ik in die zin een oer-Hollander. Was iedereen (nog) maar zo.”
“Overigens richten mensen in Istanbul en Oujda hun huizen steeds meer in met Ikea-spullen, maar dit ter zijde” Waaruit blijkt dit? Graag bewijzen meneer Ruiter.
Dag Hans,
Er zijn zeven ikea’s in Istanbul (zie google), in Marokko heeft de traditionele meubelbouw steeds meer ‘last’ van de concurrentie van IKEA. Migranten nemen steeds vaker IKEA meubels in de zomer mee naar Marokko. Gaat u eens kijken!