Grote vraag is of met het ‘nee’ van ds. Van den Broeke het laatste woord is gezegd over de verantwoordelijkheid die kerken hebben en ook nemen in de publieke ruimte. In dit geval wel, lijkt de preses te suggereren. In andere gevallen niet. Onlangs reisde scriba ds. Arjan Plaisier nog af naar Lampedusa om zich persoonlijk op de hoogte te stellen van het lot van de vele bootvluchtelingen die er dagelijks aanspoelen. En terecht, wat mij betreft. Ook nog maar kort geleden bepaalde de kerk dat al haar werknemers een Verklaring Omtrent Gedrag zouden moeten aanvragen, om zo de veiligheid van het kerkelijk (jeugd)werk te garanderen. De kerk is daar geenszins toe verplicht, maar uit een goed gevoel voor publieke verantwoordelijkheid heeft zij dat toch gedaan.
En nu actie voor LHBT’ers, vanuit de kerk? Helaas, Van den Broeke kiest voor een reactieve opstelling en laat het initiatief graag over aan ‘afzonderlijke christelijke gemeenschappen’ die er de noodzaak van inzien. Zij heeft voorts alle vertrouwen dat men het gesprek over de positie van LHBT’ers doorgaand wil voeren. Ik vind dat te mager. Overigens spreek ik hier niet alleen de Protestantse Kerk aan, maar (bijna) alle kerken. De overheid biedt de kerken middelen aan om haar publieke verantwoordelijkheid te nemen voor de positie van LHBT’ers, en omdat er nog steeds keihard wordt gediscrimineerd in te veel lokale kerkelijke gemeenschappen, is structurele inzet nodig. Ik herhaal hier nog maar eens: de christelijke LHBT-organisaties die al enige tijd middelen ontvangen van de minister wordt geen strobreed in de weg gelegd om dit naar eigen inzicht en met relevante kennis van de eigen (kerkelijke) cultuur in te zetten. De kerkelijke leer of de geloofsovertuiging staat hierbij niet ter discussie.
Dus: kom op kerken, neem je maatschappelijke verantwoordelijkheid nu de overheid zoveel mogelijk maakt op dit terrein. Vertrouwen in het ‘doorgaande gesprek’ zoals ds. Van den Broeke voorstelt, is niet genoeg. Met zo’n frase neemt de Protestantse Kerk ook geen genoegen als het gaat om bootvluchtelingen op de Middellandse Zee. En gelet op het dunne laagje dat de homo-acceptatie nu nog maar voorstelt (zie het laatste SCP-rapport), en meer nog: het te hoge percentage jongeren dat denkt aan zelfmoord bij de ontdekking van eigen homoseksualiteit, is er alle noodzaak om kerkbreed LHBT-projectplannen op tafel te leggen. De overheid ziet dit al in, nu de kerken nog.
