De deelname aan diezelfde mars van regeringsleiders was een ander verhaal. Daar liep de Israëlische premier Netanyahu, tóch gekomen ondanks een dringend verzoek van de Franse president Hollande om dat niet te doen. Hij had zich letterlijk met de ellebogen een weg gebaand naar de voorste rij en liep daar nu in het gezelschap van, onder andere, de minister van Buitenlandse Zaken van Saoedi-Arabië. En natuurlijk van president Hollande zelf.
Maar, wacht eens even. Dit was toch een demonstratie om het vrije woord te verdedigen? Netanyahu: dezelfde Netanyahu die de afgelopen zomer de oorlog tegen Gaza verordonneerde, waarin minstens zeventien journalisten de dood vonden door Israëlische kogels. Dezelfde Netanyahu die nog geen twee jaar geleden een excuus afdwong van de Sunday Times omdat die een cartoon had gepubliceerd waarin hij werd afgebeeld terwijl hij de Israëlische afscheidingsmuur aan het metselen was met Palestijns bloed.
Dan de Saoedische minister van Buitenlandse Zaken: lid van de regering van hetzelfde land waar net twee dagen eerder de 30-jarige Raif Badawi in het openbaar 50 stokslagen kreeg en er in de nabije toekomst nog 950 meer tegemoet kan zien. Waarom? Omdat hij zich in zijn blog kritisch had uitgelaten over de oppermachtige Saudische geestelijkheid. En Hollande: de president van het Frankrijk waar in de week na de aanslag enkele tientallen mensen werden opgepakt omdat ze ‘het terrorisme verheerlijkt’ zouden hebben. Eén van de arrestanten: een 16-jarige scholier die een parodie op één van de omstreden cartoons van Charlie Hebdo op Facebook had gezet. Echt, ik verzin dit niet.
Mensen, er moet me iets van het hart als ik dit allemaal de revue laat passeren. Die prachtige woorden over verdediging van onze vrijheden, over de zegeningen van de democratie, over ‘niet buigen voor terreur’ – ik kots ervan, excusez le mot. Ik heb geen goed woord over voor het neerknallen van ongewapende mensen door gewapende lieden die denken het gelijk aan hun kant te hebben – onder welk voorwendsel dan ook. En ik heb al evenmin een goed woord over voor een stel hypocrieten die zich voordoen als verdedigers van het vrije woord en intussen datzelfde vrije woord op allerlei manieren de nek omdraaien. Dat vind ik even hypocriet als het neerknallen van ongewapende mensen onder het uitroepen van ‘God is groot’, of welke andere vrome kreet dan ook.
Hier in Nederland heeft een groep jonge moslims publiekelijk uitgesproken dat ze het helemaal gehad hebben met het misbruik van hun godsdienst, die hen dierbaar is, door zulke moordenaars. Hun vreedzame strijdkreet luidt #NietMijnIslam. Ik wil hierbij niet achterblijven. Ik heb het helemaal gehad met die hypocrieten die het vrije woord zeggen te verdedigen maar het intussen door het slijk halen als hen dat zo uitkomt. Daarover wil ik alleen maar zeggen: #NietMijnVrijheid.
Ik heb het ook – nu ik toch bezig ben – helemaal gehad met die hypocrieten die de mond vol hebben van ‘verdediging van de vrijheid’ en intussen met hun gevechtsvliegtuigen en drones burgers neermaaien in Afghanistan, in Pakistan, in Syrië en in Irak en een half dozijn andere landen. En die vermoorde burgers dan ook nog eens afdoen als ‘bijkomende schade’. Als mijn vrijheid zó verdedigd moet worden, wil ik alleen maar zeggen: #NietMijnVrijheid.
En als ik toch bezig ben: ik heb het ook helemaal gehad met die demagogen en populisten in ons eigen Europa. De hypocrieten die zich ook bij grote voorkeur tooien met het woord ‘vrijheid’ terwijl ze de waarden door het slijk halen die ik van jongs af aan heb meegekregen als goede, oer-Europese waarden: eerlijkheid, openheid, respect voor andersdenkenden. Als die waarden worden vertrapt in naam van de veelgeprezen vrijheid, wil ik ook daarover alleen maar zeggen: #NietMijnVrijheid.
Niemand heeft me gezegd dat ik dit moet doen, ik doe dit in volle vrijheid van meningsuiting: ik neem afstand. Ik neem afstand van alle hypocrisie waarmee we bestookt worden in naam van de vrijheid. #NietMijnVrijheid.
Zo, dat heb ik gezegd. En wat moet ik nu? Oprotten naar m’n eigen land?
Nee hoor.
Een glaasje water drinken en een wandelingetje maken wil ook wel helpen. Of een stukkie fietsen; dat doe ik in dat soort gevallen heel graag.
Ik kan nog veel meer voorbeelden opnoemen van dingen die me rond de Charlie Hebdo-zaak verbazen.
Maar dat had ik ook na de moord op Theo van Gogh. Na zo’n dramatische gebeurtenis blijken veel mensen zaken ineens in een ander perspectief te zien, en dat perspectief komt niet per definitie overeen met de waarheid, of eerder geuite principes.
Precies; Niet mijn vrijheid! Dank voor een rake column.
Goed !
OOK NIET MIJN VRIJHEID.
Spot on!
You go girl !!! Klasse stuk!
Gewoon een goed, begrijpelijk stuk!
Je hebt gewoon ontzettend gelijk!
Ik wil niet alleen afstand nemen van alle hypocrisie waarmee we bestookt worden.
Maar ook van de gemeenheid en domheid van de mensen, de manipulatieve marketing van instituten, enzovoorts enzovoorts
‘Innere Emigration ‘ heette het wat Duitse intellectuelen deden ten tijde van het Hitler-regime.
Ook nu is deze ‘innerlijke emigratie’ het beste: blijven waar je bent maar je niets van de mensen – zeker als ze collectief optreden – aantrekken.
Zo. Dat is eruit. Dank voor deze duidelijke taal.
Helemaal mee eens ! Niet mijn vrijheid.
Ik zag in Parijs duizenden die oprecht woedend waren en ik deel je verontwaardigigng over al die hotemototen die daar vooraan liepen op de eerste rij in Parijs.
Dat Netanyahoe er liep is volstrekt logisch tenslotte werden er in de kosjere supermarkt joden vermoord. Dat hij zich naar de eerste rij drong is stuitend. Maar waarom moet je de gaza oorlog er weer bihalen.? En belangrijker waarom schrijft Heleen niet over die andere voodringer vanaf rij 3 die ook ook pontificaal vooraan. liep. Lees her verhaal van de Palestijnse asielzoeker Al Husseini:”Met de vrijheid van meningsuiting heeft deze man helemaal niets”. Niet zo selectief verontweaardigd zijn Heleen.
Verwoord wat ik in gedachte heb. Dank daarvoor! Nu moet ik zeker ook oprotten naar mijn land. Oh wacht maar dat is Nederland!
Andere voordringer? Bedoel je de Turkse President Erdogan, die in zijn land tientallen journalisten laat arresteren, maar nog geen maand later wel vooraan loopt bij de demonstratie voor vrijheid van pers en meningsuiting?