Moet ik nu oprotten naar mijn eigen land?

De deelname aan diezelfde mars van regeringsleiders was een ander verhaal. Daar liep de Israëlische premier Netanyahu, tóch gekomen ondanks een dringend verzoek van de Franse president Hollande om dat niet te doen. Hij had zich letterlijk met de ellebogen een weg gebaand naar de voorste rij en liep daar nu in het gezelschap van, onder andere, de minister van Buitenlandse Zaken van Saoedi-Arabië. En natuurlijk van president Hollande zelf.

Maar, wacht eens even. Dit was toch een demonstratie om het vrije woord te verdedigen? Netanyahu: dezelfde Netanyahu die de afgelopen zomer de oorlog tegen Gaza verordonneerde, waarin minstens zeventien journalisten de dood vonden door Israëlische kogels. Dezelfde Netanyahu die nog geen twee jaar geleden een excuus afdwong van de Sunday Times omdat die een cartoon had gepubliceerd waarin hij werd afgebeeld terwijl hij de Israëlische afscheidingsmuur aan het metselen was met Palestijns bloed.

Dan de Saoedische minister van Buitenlandse Zaken: lid van de regering van hetzelfde land waar net twee dagen eerder de 30-jarige Raif Badawi in het openbaar 50 stokslagen kreeg en er in de nabije toekomst nog 950 meer tegemoet kan zien. Waarom? Omdat hij zich in zijn blog kritisch had uitgelaten over de oppermachtige Saudische geestelijkheid. En Hollande: de president van het Frankrijk waar in de week na de aanslag enkele tientallen mensen werden opgepakt omdat ze ‘het terrorisme verheerlijkt’ zouden hebben. Eén van de arrestanten: een 16-jarige scholier die een parodie op één van de omstreden cartoons van Charlie Hebdo op Facebook had gezet. Echt, ik verzin dit niet.

Mensen, er moet me iets van het hart als ik dit allemaal de revue laat passeren. Die prachtige woorden over verdediging van onze vrijheden, over de zegeningen van de democratie, over ‘niet buigen voor terreur’ – ik kots ervan, excusez le mot. Ik heb geen goed woord over voor het neerknallen van ongewapende mensen door gewapende lieden die denken het gelijk aan hun kant te hebben – onder welk voorwendsel dan ook. En ik heb al evenmin een goed woord over voor een stel hypocrieten die zich voordoen als verdedigers van het vrije woord en intussen datzelfde vrije woord op allerlei manieren de nek omdraaien. Dat vind ik even hypocriet als het neerknallen van ongewapende mensen onder het uitroepen van ‘God is groot’, of welke andere vrome kreet dan ook.

Hier in Nederland heeft een groep jonge moslims publiekelijk uitgesproken dat ze het helemaal gehad hebben met het misbruik van hun godsdienst, die hen dierbaar is, door zulke moordenaars. Hun vreedzame strijdkreet luidt #NietMijnIslam. Ik wil hierbij niet achterblijven. Ik heb het helemaal gehad met die hypocrieten die het vrije woord zeggen te verdedigen maar het intussen door het slijk halen als hen dat zo uitkomt. Daarover wil ik alleen maar zeggen: #NietMijnVrijheid.

Ik heb het ook – nu ik toch bezig ben – helemaal gehad met die hypocrieten die de mond vol hebben van ‘verdediging van de vrijheid’ en intussen met hun gevechtsvliegtuigen en drones burgers neermaaien in Afghanistan, in Pakistan, in Syrië en in Irak en een half dozijn andere landen. En die vermoorde burgers dan ook nog eens afdoen als ‘bijkomende schade’. Als mijn vrijheid zó verdedigd moet worden, wil ik alleen maar zeggen: #NietMijnVrijheid.

En als ik toch bezig ben: ik heb het ook helemaal gehad met die demagogen en populisten in ons eigen Europa. De hypocrieten die zich ook bij grote voorkeur tooien met het woord ‘vrijheid’ terwijl ze de waarden door het slijk halen die ik van jongs af aan heb meegekregen als goede, oer-Europese waarden: eerlijkheid, openheid, respect voor andersdenkenden. Als die waarden worden vertrapt in naam van de veelgeprezen vrijheid, wil ik ook daarover alleen maar zeggen: #NietMijnVrijheid.

Niemand heeft me gezegd dat ik dit moet doen, ik doe dit in volle vrijheid van meningsuiting: ik neem afstand. Ik neem afstand van alle hypocrisie waarmee we bestookt worden in naam van de vrijheid. #NietMijnVrijheid.

Zo, dat heb ik gezegd. En wat moet ik nu? Oprotten naar m’n eigen land?