We luisteren in Leidschendam-Voorburg oprecht naar elkaar. De ervaren taaldocent, de startende Syrische ondernemer, de gevestigde ondernemer, de onontdekte Somalische kokkin, de idealistische Hollandse prediker, de bejaarde die nog zoveel levenservaring te delen heeft, de zoekende Irakese winkelier, de wijkbewoner met zoveel verlangen voor zijn leefomgeving. Ze delen hun levensverhaal.
We werken vanuit het hart, zijn nieuwsgierig, onderzoekend naar wie de mensen zijn, wat hen ontroert en waar ze blij van worden. En we nodigen ze uit om deel uit te maken van ons gezelschap, de stadscoalitie. Samen een avond dineren met dertig anderen, mensen die elkaar niet dagelijks tegenkomen. De Hollandse MKB-bestuurder, de Jamaicaanse bodyguard in spé, de Algerijnse ICT-specialist en de Iraakse koekjesmaker, de wethouder en de Somalische meubelmaker. Als het stroomt worden ze onderdeel van onze stadscoalitie voor vluchtelingen en nieuwkomers, waarin geven en nemen centraal staat. Een Hollandse top-accountant helpt een jonge Syrische collega op weg; hij mobiliseert om te beginnen zijn jonge energie in een klus waar niemand aan toekwam. Een Colombiaanse bio-ingenieur werkt vrijwillig voor een Nederlandse pionier; hopelijk als stap op de weg naar een betaalde baan. Een innovatieve onderneemster tovert oude lege kantoorruimtes om tot aangename startup-omgeving en biedt een gratis ruimte aan een sprankelende Syrische kapster.
Anno 2016 ontstaat er iets moois in Leidschendam-Voorburg. De jonge dominee van de oude dorpskerk (1653) in Leidschendam omarmt de stadscoalitie. Ze stelt de kerk open en benoemt de kerk als ‘huis van verhalen’. Zo wordt de kerk, die in de volksmond vanwege zijn achthoekige diamantvorm beter bekendstaat als de Peperbus, dé plek van de viering van onze stadscoalitie Leidschendam-Voorburg. Een samenkomst met alle betrokkenen en vele anderen die sympathiseren met dit initiatief. Een inspirerende mengeling van jong en oud, nieuwe en oude burgers. Ze laten zich ontroeren door een prachtige muzikale vertelling. Het ensemble Eerst was er Thuis speelt. Een samenwerking tussen de Palestijnse Luitspeler Amer Shanati uit Syrië, singer- songwriter Stephanie Ruijsenaars (Stefka), Robbert Verweij trompet en Christian ten Hoope op bas.
Het zijn de dagen van het licht vooruitlopend op de Kerst waar het vluchtverhaal opnieuw actueel is. De kerk zit vol, zelfs de balkons zijn bezet. ‘Voor zo’n divers gezelschap speelden we nog nooit’, zegt Stephanie achteraf. Het is muziek die ons verbindt. In allerlei culturen maken we een reis naar een verloren thuis; in de muziek met poëzie, via nieuwe en oude volksmelodieën. Het is een avond van verhalen over nieuwsgierigheid, Rumi en hoop. Klanken van oost en west versmelten. Het publiek is ontroerd bij liederen voor vaderland en moederland. De soepele overgang van Mahmoed Darwish naar “Denkend aan Holland” vervoert en bij het kinderliedje ‘Ummi – Mijn moeder’ stromen de tranen…
Maar het is vooral een avond van intense blijdschap, van ontmoeting. Een avond die moed geeft en vertrouwen als de losse draden in onze samenleving zich samenvlechten tot een nieuw patroon. Wat een prachtig tapijt! Kijkt u zelf, het nieuwe wij!
Zo mooi…