Heb ik al die beschrijvingen nu echt verkeerd begrepen als ik daar helemaal niet heen wil? Leuk hoor, eeuwig leven. Leuk hoor, alleen maar geluk. Maar van zo veel Happinez en blijheid krijg ik jeuk. Chronische jeuk.

Van onsterfelijkheid word ik alleen maar aartslui en een leven zonder leed is leeg. En, door een Oosterse bril: hoe doe je in het paradijs hemelsnaam positief karma op? Als je dan wordt wedergeboren: ai! Verschillende boeddhistische teksten schetsen ons de meest heftige hellen voor ex-paradijselingen… Maar ja, dat is de religie van de middenweg natuurlijk. De middenweg is zo’n beetje het minst paradijselijke wat er is. Of…

… waarom zou je in hemelsnaam gelukkig worden van alleen maar geluk? Geluk is relatief. Zonder zijn tegenhanger heeft het begrip geen bestaansrecht. Juist de diepten van de pijn, de honger en het verdriet, leiden tot de hoogten van het geluk. Juist die pieken en dalen maken het leven de moeite waard. We klimmen met moeite naar de piek en donderen soepeltjes weer terug in het diepe dal. Het leven is een berglandschap!

Wat mij betreft maken we er hier op aarde gewoon een feestje van. Een hapje en een drankje. Een beetje bidden, een beetje werken. Een beetje lachen, een beetje huilen. In die volheid vinden we volmaaktheid. Ik blijf wel hier.

Gauwain-twitter

Gauwain van Kooten Niekerk

docent Levensbeschouwelijke vorming, redacteur Het Filmgesprek

Profiel-pagina
Nog geen reactie — begin het gesprek.