Nu vier en beleef ik Kerst voor een niet onbelangrijk gedeelte als zanger en voorganger in een vrijzinnige oecumenische geloofsgemeenschap in Tilburg. Het ‘Nu zijt wellekome’ is voor mij een welkom aan dat kind van licht, geboren in een voederbak, dat koning van de vrede belooft te zijn. Maar ook als een welkom om met mijn familie samen te zijn en van elkaar te genieten. Even de deur achter ons dicht, de wereld lekker buiten.
En dan slaan de berichten over aanslagen en moorden in deze dagen extra hard in. Maandagavond 19 december een vrachtwagen die inrijdt op een kerstmarkt in Berlijn en een Russisch ambassadeur vermoord in Turkije. Zondag 11 december aanslagen bij een voetbalstadion, eveneens in Turkije.
En ja, dan is het makkelijk om de buitendeur achter me dicht te trekken, de blik naar binnen te richten en het daarbuiten te laten voor wat het is. Want hoe kan een gewone vrouw als ik in een gewone straat met een gezin, een huis en een werkzaam bestaan aanslagen en geweld in een ander deel van de wereld, of misschien zelfs in het huis waarnaast zij woont tegengaan? Dat gaat niet, nee. En bats, dicht is die deur.
En toch– de deurkruk gaat naar beneden – ook al kunnen we als eenling oorlog en geweld niet voorkomen of bestrijden, we kunnen heel gemakkelijk en doeltreffend als losse individuen de vrede verspreiden.
Vrede en alle goeds
Sint Franciscus van Assisi, apostel voor de armen en de dieren, had dat goed door. Hij wenste en zegende iedereen met zijn lijfspreuk “Vrede en alle goeds” (Pace e bene). Wenste iedereen een wereld zonder onvrede en ontevredenheid, zonder geweld en oorlog. Wenste innerlijke vrede, een gevoel van rust en welbehagen, ook in moeilijke omstandigheden of tijden van onzekerheid.
En zo kan iederéén de vrede verspreiden, van de één naar de ander als vonken van een lopend vuur. Zodat er in de wereld op den duur steeds meer mensen zijn die in vrede leven met en in zich zichzelf. Zoveel mensen in vrede dat er voor al het andere geen tijd en plaats meer is.
Daarom dus, het is een klein gebaar, wens ik mijn omgeving al jaren “Vrede en alle goeds”. Niet dat de vrachtwagenchauffeur in Berlijn er zich iets van heeft aangetrokken. Maar ik merk wel dat het mensen raakt en dat sommigen de vredeswens hebben overgenomen.
Daarom dus, krijg je van mij een “Vrede en alle goeds”, een persoonlijk ritueel om het licht te verspreiden. De vraag is: doe jij mee?