Zo merkten wij dat mensen geraakt waren door het wat vluchtelingen op hun vlucht meemaken en vroegen andere mensen en lokale organisaties om mee te doen met een wake voor de vluchtelingen op het strand. Bij deze activiteit merkten wij dat door de contacten die al eerder gelegd waren het redelijk gemakkelijk bleek om op korte termijn mensen uit allerlei hoeken van de samenleving bij elkaar te brengen.
De contacten zijn op allerlei manier tot stand gekomen. Bijvoorbeeld is in Noordwijk de plaatselijke boekhandel een spin in het web is van allerlei culturele initiatieven. De boekhandel is zo opgezet, dat je gemakkelijk in contact komt met mensen die iets moois aan het samenleven toevoegen.
Het contact met de gemeenschap rond de moskee ontstond door in te gaan op een uitnodiging voor een Iftar. Daar aangekomen bleken wij de enige partij uit Noordwijk die de uitnodiging had aanvaard. Ik mocht het woord voeren, uitte mijn blijdschap over de uitnodiging en wenste iedereen een heilzame Ramadan. Het contact was warm en hartelijk en heeft geleid tot een aantal projecten waarin wij samen hebben gewerkt en werken. Natuurlijk deden zij ook mee met de wake.
Een andere plek die tot bijzondere verbindingen leidde bleek het 4 en 5 mei comité. Elk jaar wordt dit comité op het gemeentehuis uitgenodigd om te overleggen over de invulling hiervan. De kerken dragen bij door een kerkdienst te organiseren voorafgaand aan de stille toch op 4 mei. Niet iedereen waardeert deze betrokkenheid. Dit heeft geleid tot stevige gesprekken met name met mensen die niet geloven. Door het gesprek te blijven aangaan is langzamerhand vertrouwen gegroeid en heeft dit geleid tot meer samenwerking tussen gelovigen en niet-gelovigen.
Inmiddels wordt er zo’n vijf jaar gepionierd in Noordwijk, waarin veel verrassende en nieuwe verbindingen zij ontstaan. Graag geef ik vijf tips:
1. Ga samen leven
Je kan eindeloos blijven praten over samenleven, maar je kunt het ook gaan doen. Stap op evenementen af die bijdragen aan een betere samenleving. Bezoek eens een bijeenkomst, waar je uit jezelf niet naar toe zou zijn gegaan. Ben je ergens nieuw, of zit je naast iemand die je nog niet kent? Stel je zelf voor en maak kennis.
2. Wees daar waar de mensen zijn
In het bovenstaande verhaal is de boekhandel een centrale ontmoetingsplek in het dorp. In andere dorpen en steden zijn er vast en zeker ook zulke plekken te vinden waar je actievelingen uit je dorp of wij kunt ontmoeten.
3. Durf onderscheidend te zijn
Toen ik voor de eerste keer naar een integratievoetbal toernooi ging in Noordwijk, had ik nog geen boordje. Wel had ik een flink houten kruis, die ik omhing, waarmee ik iets van mijn identiteit liet zien. Tegenwoordig draag ik bij dit soort gelegenheden een boordje, zodat het voor iedereen duidelijk is dat ik een religieus leider ben en bij het Christendom hoor. Ik merk dat dit helpt bij het leggen van contact, omdat het duidelijkheid schept over wie je bent. Natuurlijk hoef je geen dominee te zijn, om toch iets te laten zien van je identiteit.
4. Wees gast
Durf in te gaan op een uitnodiging, als je ergens voor gevraagd wordt. Denk dan ook na of je een bijdrage kan leveren aan de ontmoeting. Dat kan praktische hulp zijn, of een bijdrage aan het programma. Mocht je met meer mensen gaan die je kent, spreek dan af om niet te veel bij elkaar te blijven. Los van elkaar zul je meer mensen ontmoeten.
5. Stel vragen
Soms is verbinding zoeken lastig. Dat kan te maken hebben met hoe er tegen jou wordt aangekeken. Je wordt niet altijd begrepen. Soms reageren mensen fel op de godsdienst, of levensfilosofie waar je toe behoort. Laat je niet te snel uit het veld slaan. Stel vooral vragen hierover in plaats van jezelf te verdedigen.
Meer informatie:
- Heeft u ook goede ervaringen met het leggen van verbindingen tussen mensen? Deel ze gerust met mij of onderstaand in de reacties. Ik zal er dan eventueel een volgend artikel aan wijden.
- Meer informatie over het pionierswerk van Windkracht 3pt0 is op deze site te vinden.
Zijn vluchtelingen en moslims eigenlijk essentieel voor verbinding? Hoe doen we dit in plaatsen waar deze mensen niet voorhanden zijn?
Graag een antwoord van
mevrouw Nijboer.
Volgens mij gaat het er om dat je probeert verbinding te leggen met mensen die je nog niet kent en die in jouw omgeving ‘vreemdelingen’ zijn.
Zelf heb ik jarenlang in de gezondheidszorg/onderwijs gewerkt en misschien klinkt het vreemd, maar door simpel te onderwijzen dat alle mensen dezelfde levensbehoeften hebben(Maslov) en wat het met ons doet de ander daadwerkelijk in diens gelaat te zien werd het voor iedereen duidelijk dat wij allemaal mensen zijn. Hoe simpel kan het zijn.
Vanuit die basis kon er gevraagd en gediscussieerd worden; kon er samengewerkt worden, vriendschappen ontstaan. Konden er ook pijnpunten besproken worden en hoefden we niet met mooie, vredelievende woordjes om de hete brij heen blijven draaien. En ja dat deed menigmaal flink pijn, leidde tot herrie in de tent, tot conflicten en jawel, we kwamen er samen goed uit, sterker en meer betrokken op elkaar dan voor de herrie en het conflict.
Ja, we moeten ook herrie en conflicten durven maken wel met een duidelijk doel voor ogen waar we met elkaar heen willen en waarom. Zinloos ruzie maken is ronduit destructief evenals alles toedekken met lieve, vredelievende woordjes.