Ik zou zeggen dat de timing uitstekend is. Het is midden juni, bijna zes maanden na de komst van de Goedheiligman in 2013 en ruim zes maanden voor de Goedheiligman weer ons land aandoet.

Vorig jaar was het namelijk in de aanloop naar Sinterklaas dat het bijna verplichte en dus voorspelbare ritueel over aard en verschijning van Zwarte Piet plaatsvond. De stukken vlogen van de discussie af. Ik droeg er zelf nog aan bij, aanvoerend dat wat mij betreft het Grote Onrecht dat Zwarte Piet pas bevochten wordt als de echte vormen van moderne slavernij verdwenen zijn: ik noemde de vele Oost-Europese seksslavinnen die bij de Zwarte Pietopponenten om de hoek wonen. Ik had en heb ze er nog steeds niet over gehoord. Volgens het persbericht heeft onderzoekster Strouken twintig betrokkenen bij de Zwarte Pietdiscussie geraadpleegd. Bij mij is ze niet langs geweest.

Maar laat me raden. Vanavond verschijnt de nieuwe Zwarte Piet met als bijzondere eigenschap dat hij niet meer zwart is. Hoe origineel! Hij zal wellicht blank zijn. Of zijn er ook blauwe, groene en gele? Maar Piet zal hij nog wel blijven heten. Of gaan we hem Jeffrey, Desmond of Ahmed noemen? Zou zomaar kunnen.

De actie van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed is sympathiek, maar de ware nieuwe Zwarte Piet kan alleen maar gevormd worden door democratische besluitvorming door gansch het volk, bij voorkeur door een referendum. Dat laatste laat wegens de ingewikkelde wetgevingsprocedure nog even op zich wachten maar tot die tijd kunnen we het nog wel met de enige echte Zwarte Piet doen wat mij betreft.

Vraag je mij diep in mijn hart te kijken, dan blijf ik erbij dat ik het eeuwig jammer en onnodig vind dat Zwarte Piet zo gepoliticeerd wordt. Sinterklaas is een kinderfeest, zwarte Piet is al veel aardiger geworden de laatste jaren. Immers: hij ‘meent het toch goed?’ Dat was al toen hij zwart was, en straks ook als hij wit of groen of paars is. ‘Want al ben ik groen als gras, ik meen het toch goed’.

Daarom blijf ik er bij dat de echte vormen van slavernij vele malen hogere prioriteit hebben dan de zwarte knecht van de witte Sint. En ik voorspel u: deze actie van het Volkscultuurcentrum zal de polarisatie in dit land alleen maar vergroten en zeker niet verkleinen.

Jan Jaap de Ruiter

Jan Jaap de Ruiter

Arabist

Jan Jaap de Ruiter (1959) is arabist en de Arabische taal is zijn grote -professionele- liefde. Het Arabisch is een van de twee ankerpunten …
Profiel-pagina
Nog geen reactie — begin het gesprek.