Toch stond ik op de openingsdag gelijk in die Turkse supermarkt. Hoe kregen ze dat voor elkaar? Wel, de groente en het fruit zag er zo uitnodigend uit dat ik er naar toe werd getrokken. Eenmaal binnen stapte ik in een andere wereld: de winkel was afgeladen vol met mensen uit de Turkse gemeenschap. De gangpaden stonden vol van voor tot achter. Het duurde uren voordat mensen konden afrekenen. En de winkelwagens waren afgelaten vol met allerlei producten die ik amper kende. Enorme blikken olijven, grote stukken halalvlees en koekjes die ik nog nooit gezien had. Het wachten was minder, maar ik keek mijn ogen uit.

Ondertussen kom ik wekelijks bij de Turkse supermarkt. Wat word ik blij van hun groente en fruitafdeling. Als ik ’s ochtendsvroeg aan kom gelopen, zijn ze nog bezig met het uitstallen. Ik zie hoe een vrouw de enorme watermeloenen doormidden klieft, hoe de granaatappels zorgzaam naast elkaar worden gelegd en hoe het prijsbordje tussen de aubergines wordt gezet. Ik haal hier Nederlandse appels en peren, maar af en toe bezwijk ik ook voor de perziken, abrikozen en granaatappels.

Daarna dwaal ik nog even rond. Ik heb niets nodig, maar ik vind het leuk om te kijken wat ze allemaal hebben. Het is een grappige mengelmoes van Turkse producten naast heel gewone Nederlandse oploskoffie en aanmaaklimonade. Daarna loop ik naar de kassa, waar de man voor mij in het Turks wordt geholpen en ik in het Nederlands afreken. En soms kom ik daar mijn Turkse buurvrouw even tegen.

Die buurvrouw kwam ik laatst ook tegen bij de berging. Ik tilde net mijn fiets naar binnen, toen ze me enthousiast vertelde dat ze een fiets had gekocht. Een echte fiets! Groen. Net zo’n model als ik had had. “Maar hoe doe je lamp aan? Waar ik moet drukken?” en ze wees allerlei plekken op mijn fiets aan. “Zullen we samen even naar je fiets kijken?” “Ja, iest goed.” en ze liep gelijk naar haar eigen berging. “Kijk!”

“Kijk, hij heeft zelfs stoeltje.” De perfecte integratie: Turkse vrouw fietst als Nederlandse vrouw door weer en wind met kind achter op de fiets. Straks hangt er ook nog een boodschappentas aan het stuur. Mijn buurvrouw straalde aan alle kanten. En de lamp? Ze weet nu hoe een dynamo werkt.

Onze integratie verloopt voorspoedig. Mijn buurvrouw is gaan fietsen en ik heb de Turkse supermarkt ontdekt. Wederkerige integratie.

Tanja van Hummel

Tanja van Hummel

Filosoof en Schrijfcoach

Tanja van Hummel is filosoof en schrijfcoach. Tijdens haar filosofiestudie aan de Radboud Universiteit ontdekte zij een voorliefde voor …
Profiel-pagina
Nog geen reactie — begin het gesprek.