Kan beschaving zonder religie?

De hele wereld is onder bezetting en religie heeft alles te maken met de verdeling.
Nederland bestaat omdat de Calvinist van de Lage Landen ruimte eiste.
Roomse Karel geeft wat land aan Katholieke Spaanse koning. Protestant kon Roomse Karel niet aan en durft wel tegen Katholieke koning. Privé leger mag niet van koning -behalve- als je koninklijk bent. Protestanten voeren Duitse erver van Franse Titel in en het gevecht begint, oorlog oorlog, Holland wordt zelfstandig. Protestanten willen meer. Lijven Katholieke gebieden ook in. België eigen staat, maar Katholiek Zuid-Limburg vecht samen met Spaanse soldaten tegen bezetting. Protestanten winnen, Katholieke koning helemaal weg.

Daarna kleurt religiestrijd de cultuur. Bisschoppen komen, Katholiekje pesten begint. Protestantse tak van koningsfamilie neemt over in plaats van Alex. Enzovoorts.

Of religie het volk gebruikt of het volk religie gebruikt, maakt niet uit. Allebei gebeurt. Scheve ogen zijn er met en zonder.

Even ook mijn wereldbeeld op alles plakken:
Religie is de reden van Creatie. Er is een hoop geschaaft. Wij schaven mee, en het slechte is van onszelf. Beschaving is religie.

Will Durant vertelt in zijn boek The Story of Civilization, dat bepaalde pygmee stammen zijn ontdekt in Afrika die geen enkele tekenen vertoonden van enige cult of vorm van rituelen. Er waren geen totems, geen goden en geen geesten. Hun doden werden begraven zonder speciale ceremonies of grafgiften en kregen geen verdere aandacht. Er leek ook geen sprake te zijn van eenvoudige bijgeloven, volgens de berichten van reizigers.

Nu hoeven we alleen nog maar te zoeken of we hun nazaten kunnen vinden, en dan te kijken of ze beledigd zijn als we ze ervan betichten ook geen beschaving te hebben.

Dat kon wel eens onze enige kans. Andere voorbeelden zijn voor zover ik weet onbekend.

Zouden kinderen op een Godsidee komen, zonder dat ze dat van ouders of andere kinderen horen? Ik denk dat de historische mens pas in een God is gaan geloven toen hij door anderen belaagd werd, zijn plekje tussen anderen (vaak vijanden) moest verdedigen, en , naast de stamoudsten, een constante, betrouwbare autoriteit nodig had om die strijd (om territorium, levensruimte maar ook cultuur) aan te kunnen. Die pygmeeen zaten op zichzelf, diep in het oerbos, dus hadden dat allemaal niet nodig. Inmiddels schijnen ze aan de bedelstaf geraakt te zijn en verdwijnt hun bos in rap tempo, geen tijd om zich aan te passen dus.

De oorzaak is misschien te vinden in iets wat niet in het boek van Will Durant staat:
Sommige Britse reizigers die van deze stammen berichten, zeiden ook dat deze mensen letterlijk in een droomwereld leven, een soort omgekeerde werkelijkheid. Zoals wij ons dagleven zien als de realiteit en denken dat we ’s nachts er even tussenuit gaan, zo zagen zij de droom als realiteit en de dag als iets wat je gewoon door moet zien te komen. Het dagleven leek de tijd tussenuit voor deze mensen, en zij verlangden echt naar de momenten dat ze weer wakker werden in de droom en het echte leven door kon gaan. Eén van deze pygmeeën volgde op een dag één van de reigers naar een plek waar ze even alleen konden zijn, en vroeg zwaar bezorgd aan de grote witte man, of zijn soort wel droomt of dat zij wezens van de dag zijn. Hij dacht dat dat was waarom hij ze in het normale leven nog nooit gezien had. De dag deed er schijnbaar op geen enkele manier toe.

Ik weet nog niet of daar geen religie speelt. Wat hun betreft bestaan wij alleen in hun ‘dagdromen’. Het zou interessant zijn om ze eens in het echt te zien.

Tjongejonge Abdu’r, dat staat allemaal wel heel dichtbij met een boek waar ik mee bezig ben, waarin de droomwereld, waanwereld van de alzheimer patient als de echte wereld wordt voorgesteld, in tegenstelling dus tot die van de echte, saaie, dag tot dag, burgerlijke, 2 orchideen voor het raam en kinderen braafjes in de creche wereld waar het alsmaar om lijkt te draaien (maar het natuurlijk helemaal niet is, thema van dat boek). Ik sta versteld! Want dacht dat het een origineel idee was!

Het is maar de vraag of originele ideeën bestaan. We weten soms zelf niet hoe we erop komen, maar in deze wereld van oorzaak en gevolg heeft alles z’n oorsprong, of komt het van buitenaf. Iets brengt ons op een idee, en dat kan een onnoemelijk grote combinatie can factoren zijn. Carl Sagan zei ooit: “If you want to make an apple pie from scratch, you must first create the universe.” en zo is het ook, als je erover nadenkt. Niets komt van niets en ook onze ideeën niet, onze ontwerpen niet, en onze uitvoering niet. Alleen al de hoeveelheid aan ervaringen en verhalen van de mensheid maken het bijna onmogelijk dat iets nooit eerder omschreven is. Zelfs de details die verschillen komen nog ergens vandaan. Er is geen origineel idee. We kunnen gewoon zelf niet met onze kop erbij, en dan noemen we het zo.
Dat gezegd hebbende, is het nog altijd wel mateloos fascinerend hoe een beleefwereld werkelijkheid kan zijn, terwijl anderen niets daarvan meekrijgen. Dat boek is een goed idee.

Nu nog afschrijven en inleveren, een hele klus, met ideeen alleen, zelfs niet met heel originele (in eigenwaan), kom je niet ver.