Bijna tweehonderd verontruste burgers en organisaties, waaronder prominente oud-politici, hoogleraren en andere opinieleiders in kerk en samenleving, roepen onder andere op tot opheffing van de wurgende blokkade van Gaza. Het is tijd voor effectieve drukmiddelen, schrijven de ondertekenaars van een vandaag gepubliceerd manifest in dagblad Trouw. Zij uiten hun zorgen en roepen iedereen op het manifest te ondertekenen via www.gazamanifest.nl.
Het manifest is een oproep van verontruste burgers die zich zorgen maken over het menselijk drama dat zich afspeelt in Gaza. Het begint met de opmerking het conflict tussen Israël en de Palestijnen allereerst te bezien vanuit het oogpunt van de slachtoffers, Palestijnse en Israëlische burgers, en vanuit de eisen van rechtvaardigheid en internationaal recht.
Verder stelt het manifest: “De Israëlische regering kiest in het conflict met de Palestijnen niet voor duurzame en politieke oplossingen maar voor een agressieve vorm van conflict management: een voortdurende toepassing van geweld, blokkades, een spel van verdeel en heers met de verschillende Palestijnse partijen en het ontzeggen van de vrijheid van beweging in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever.” De ondertekenaars veroordelen de aanvallen van Hamas op Israëlische burgers. Desondanks zijn zij van mening dat Israël in hoge mate niet proportioneel geweld heeft gebruikt en in hoge mate verantwoordelijk is voor het niet oplossen van het conflict. De ondertekenaars houden de Israëlische regering als sterkste partij niet uitsluitend maar wel in zeer hoge mate verantwoordelijk voor het geweld en voor het niet oplossen van het onderliggende conflict.
Internationale bemoeienis is nodig om de onderliggende politieke kwesties die vrede tussen Israël en de Palestijnen en in de regio blokkeren, op te lossen.
Het Manifest eindigt met een zevental effectieve drukmiddelen die de internationale gemeenschap moet nemen. Dat zijn onder andere het zetten van politieke en diplomatieke stappen en het bevorderen van economische, juridische en politieke maatregelen gericht op het boycotten van en desinvesteren uit de bezetting. Dus geen producten uit de nederzettingen kopen en niet investeren in bedrijven die het nederzettingenbeleid structureel mogelijk maken. Bestaande verdragen en samenwerkingsovereenkomsten met Israël moeten hiertoe mogelijkerwijs opgeschort worden.
De ondertekenaars laten daarnaast weten de Palestijnse en Israëlische vredes- en mensenrechtenactivisten te steunen in hun geweldloos verzet met als doel een vreedzame, rechtvaardige en veilige oplossing voor beide volken. Ook willen en zullen zij antisemitische uitlatingen en tendensen overal waar zij deze aantreffen, bestrijden. Tegelijkertijd weigeren zij zich monddood te laten maken door het verwijt dat kritiek op de Israëlische politiek een vorm van antisemitisme zou zijn.
Bron: Pax
Het meeste is me uit het hart gegrepen. Brede ondersteuning verdient het zeker.
Min of meer los hiervan heb ik nog eens over die ‘Internationale Gemeenschap’ nagedacht. Die krijgt hier ook prominent aandacht.
Ik zette daar in een blogje vraagtekens bij. http://kerkenvrede.nl/artikel/Nieuwsitem/57/405/ Internationale Gemeenschap, doe eindelijk eens niet de verkeerde dingen en stop compleet met wapenleveranties. Dan krijgen de beide partijen een goede kans ZELF hun vrede met elkaar delen.
Van harte mee eens met manifest in trouw van 13 aug
Ik ondersteun van harte het manifest in TROUW van 13.augustus 2014. Het is de hoogste tijd dat er wat gaat gebeuren aan dit woekerende conflict, dat alleen maar mensenlevens vraagt.
Over het Israëlisch-Gazaans conflict laat zich weer het liedje van de non-proportionaliteit horen. Een vervelend, leugenachtig deuntje.
Ongetwijfeld heeft Israël de techno-macht om de Gazastrip voorgoed te ´zuiveren´. Als het dat dan toch niet doet en er in verhouding tot zijn Macht sub-disproportioneel optreedt, vraagt dat om een verklaring. Twee voldoen, beide & simultaan, te weten: Israël 1. is een fatsoenlijke natie, 2. heeft niet alle macht. De tweede verklaring strookt met de correcte opvatting over macht als zijnde geen zero-sum factor. Macht is meestal gespreid. Zo moet Israël dat existentieel wordt bedreigd, rekening houden met internationale verhoudingen die niet op zijn hand zijn. Een stuk onmacht dus, en macht voor de Gazanen en die weten ermee om te gaan.
Nu toch tegen beter weten in Israël t.o.v. de Palestijnen alle macht blijven toeschrijven, of overproportionaliteit in gebruik van macht, is dom, sadistisch of oorlogspropaganda. Christelijk gedacht, lijkt het de zonde tegen de Heilige Geest!
Eindelijk een gezaghebbend initiatief om onvoorwaardelijk te kiezen voor de kwetsbaarste slachtoffers. Daar kan toch iedere Nederlander het mee eens zijn.
IK sluit me helemaal aal bij voorgaande reacties. En hoop dat de strijdende partijen tot een echt staat het vuren komt.
Dat de mensen uit de bergen voeding water ende nodige medicijnen
krijgen.
Merie-Thérèse Soons NIjemgen
TIJD VOOR ECHT VREDE TUSSEN ISRAEL EN HAAR BUREN.
Het is een open deur wanneer ik stel dat de meningen niet alleen
mijlen ver uit elkaar liggen alsook dat de emoties hoog kunnen oplopen.
Een ander punt is dat hier drie godsdiensten bij zijn betrokken en wel
wereldwijd.
Ik heb nog nooit een manifest gezien waar burgers, regering, politieke
partijen, maatschappelijke, religieuze en culturele oganisatie opgeroepen
worden om hun steentje/steen bij te dragen om te komen tot echte vrede.
Dat kan niet verbazen, want Israel is voor veel gelovigen een heilig land,
zelfs een Heilig Land. Joden, christenn, moslims bidden om vrede, nee,
zij bidden om echte vrede. Wanneer is een land heilig/Heilig? Wat is echte
vrede tussen Israel en haar buren?
Wanneer wij in de synagoge bidden: “Onze Vader in de hemel, zegen de
staat Israel neem haar onder Uw liefderijke beschutting en spreid Uw
beschermende vrede erover uit. Zend Uw licht en Uw waarheid aan hen
die er aan het hoofd staan, zijn ministers en adviseurs en leid hen door
goede raad die van U komt”.
Mij, als gelovige jood, geloof ik in Zijn liefderijke beschutting en Zijn
beschermende vrede. Maar dit geldt toch ook voor Jordanie, Egypte ,
Libanon, Syrie en wat we noemen de Palstijnse gebieden, ongeacht of
we spreken over de Eeuwige, God, dan wel Allah.
Of geeft de Eeuwige, God, Allah, joden, christenen, en moslims Zijn
‘eigen progamma’ om tot echte vrede te komen en waar we al decennia
de gevolgen van kennen?
Zolang joden, christenen en moslims afzonderlijk bidden om tot hun
echte vrede te komen onder het motto: De wil van de Eeuwige zal
geschieden; de wil van God zal schieden; de wil van Allah zal
geschieden. En zal dit leiden tot echte vrede?
Is het niet zinniger om samen te bidden in plaats van elkaar de hersenen in te
timmeren en dat verdedigen op historische, politieke, theologische,
argumenten?
Hoe zou het Middenoosten er uit zien wanneer
Joden, christenen samen het volgende zouden bidden:
Moge de Eeuwige, God, Allah ons allen zegenen en behoeden
en mogen wij elkaar zegenen en behoeden;
Moge de Eeuwige, God, Allah ons Zijn gelaat toewenden en
genadig zijn en mogen wij ons gelaat elkaar toewenden en tot
genade zijn;
Moge de Eeuwige, God, Allah, Zijn oog op ons gericht houden en
vrede naderbij brengen en mogen wij onze ogen op elkaar gericht
houden en tot vrede zijn.
Moge de Eeuwige, God, Allah dit land zegenen en behoeden
en mogen wij gezamenlijk dit land zegenen en behoeden;
Moge de Eeuwige, God, Allah Zijn gelaat dit land toewenden
en genadig zijn en mogen wij gezamenlijk ons gelaat dit land
toewenden en genadig zijn;
Moge de Eeuwige, God, Allah Zijn oog gericht houden en onze
harten verblijden opdat wij er vrede mogen stichten.
Misschien kan de novelle u van dienst zijn waar dit gebed staat:
De Staat Palestina uitgeroepen 14 mei 2048
Binjamin Shalom en Mohammed Salaam
Uitgeverij Gopher, Amsterdam http://www.gopher.nl
ISBN 9789051796698
De royalty’s worden overgemaakt aan Neve Shalom /Wahat al-Salaam.
Een dorp in Israel waar joden, christenen en moslims bewust kiezen met
elkaar samen te leven en waar vredeseducuatie uitgangspunt is, onder
mee door tweetalig onderwijs (Ivriet Arabisch). Zo zijn er inmiddels in
Israel vijf hand in hands schools, waar joden, christenen en moslims
samen onderwijs genieten. Hier buiten zijn er vele vredesprojecten die,
in mijn visie, werken aan echte vrede. Deze projecten zouden alle steun
dienen te krijgen, wereldwijd, van burgers, regeringen, politieke partijen,
maatschappelijke, religieuze en culturele organisaties.
Binjamin Heyl
Beste gelovige, neem van mij (bijna 80) dat met bidden , geloven èn verwachten, er niets, maar dan ook hélemaal niets zal veranderen. Slechts door strijd òf (soms) langdurige geweldloosheidsakties, valt wijziging resp. herziening te bereiken bij de machtige en heersende partij.
Die heersende partij is tot op heden te veel ontzien door de internationale gemeenschap, wat dan ook heeft geleid tot het alom bekende arrogante, agressieve en discriminerende gedrag tegen de oorspronkelijke inwoners van het land Palestina.
Niet alleen de Gazastrook wordt als een groot concentratiekamp geísoleerd door het zionistisch regime. Óók de Westbank is voor de Palestijnse bevolking in de afgelopen jaren verworden tot een troosteloos en versnipperd leefgebied door de omsingelingstaktiek van Israel.
Het is dan ook de dure plicht van het democratisch vrije Westen om Israel aan te pakken. Niet goedschiks, dan kwaadschiks. De terreur tegen het Palestijnse volk heeft al te lang geduurd.