Dat de bezetting van Palestina door Israël al 50 jaar duurt, vinden we schandalig. Het VN-Verdelingsplan bestaat dit jaar 70 jaar en de Balfour Declaratie viert in november zijn 100e verjaardag. Dat zijn geen jubilea om trots op te zijn. De weg naar vrede lijkt eindeloos, maar we geven niet op. Integendeel. EAJG heeft er genoeg van en organiseert daarom precies 50 jaar na de zesdaagse oorlog, van 5 t/m 10 juni, een zesdaags evenement met een veelzijdig programma: Enough=Enough! We maken ons sterk voor vrede en rechtvaardigheid, daar en hier. Samen met jou kunnen we de krachten bundelen, elkaar inspireren en samen werken aan meer verbinding, begrip, vrede en rechtvaardigheid.
Wat kun je tussen 5 en 10 juni 2017 in Amsterdam en Den Haag verwachten? George en Eran op het toneel, film, video’s, workshops en interactieve lezingen van organisaties en deskundigen zoals Vredesorganisatie PAX, Oxfam Novib, United Civilians for Peace, de Israëlische journaliste Amira Hass, NRC-correspondent Derk Walters en trainer Rob Boudewijn. We heten je welkom in ons KnowledgeCafé en bij onze Living Library en nog veel meer.
Bron: Een Ander Joods Geluid en Enough is Enough.
Hoeveel joden en moslims bidden niet al eeuwenlang om vrede. Hoeveel joden en moslims zetten zich niet in om tot vrede te komen, zowel hier, als in Israel-Palestina. Ook bij christenen zien wij hetzelfde beeld. Dus joden, christenen en moslims willen vrede bidden ervoor en zetten er zich voor in. We komen natuurlijk geen stap verder wanneer de uiteenlopende groepen iets ander verstaan onder het concreet gewenste resultaat van vrede. En wenst de Eeuwige een zelfde vredesresultaat dan God en Allah? Wanneer ik de vele geluiden hoor van de volgelingen van de Eeuwige, God, dan wel Allah vrees ik dat vrede dat is, wat de Eeuwige, God dan wel Allah wil en dat men onderling daar ook weer niet eens is wat de Eeuwige, God, of Allah wel, of niet concreet wil, alleen dat zij vrede willen, net zoals hun volgelingen. Zolang de religieuze leiders van jodendom, christendom en islam niet gezamenlijk een vredevoorstel maken en deze aan de wereld voorleggen komt er geen vrede in het Middennoosten. Alle miljoenen gebeden om vrede die dagelijks ten hemel stijgen ten spijt. In het Middenoosten speelt religie een grote, doorslaggevende rol. In de novelle: De staat Palestina uitgeroepen 14 mei 2048 laten de auteurs Binjamin Shalom en Mohammaed Salaam, joden, christenen en moslims gezamenlijk hetzelfde vredesgebed uitspreken. Lijkt mij een goed begin. Een vredesgebed uitgesproken door joden, christenen en moslims, wereldwijd, dat moet een begin zijn om tot vrede kunnen leiden waar jood, christen en moslim zich in kunnen vinden. .
“Populistische en extremistische opvattingen voeren de boventoon in Israël én in Nederland”. Hoezo in Israël? Het Israëlische politieke landschap beweegt zich van uiterst links tot nationalistisch rechts en daarbij ook nog eens religieus van links tot rechts. Zo gaat dat nu eenmaal in een democratie. Wat te denken van de Westbank waar de Palestijnse Autoriteit in geen jaren verkiezingen heeft georganiseerd? Mag hier alleen de narigheid aan Israëlische kant benoemd worden?
“De Israëlische bezetting van Palestina zet joden en moslims tegen elkaar op, ook hier in de Nederlandse straten.” Welke Jood in Nederland is ooit opgezet tegen Nederlandse moslims? Kunt u daar eens een goed voorbeeld van noemen? Ik ken wel Moslims die tegen Joden worden opgezet zoals de Marokkanen die onlangs inbraken bij een hoogbejaard Joods echtpaar in Amsterdam en onder het schreeuwen van “Palestina vrij!” deze mensen zwaar hebben mishandeld.
De wereld is nu eenmaal geobsedeerd door Israël en de Joden, Nieuw Wij ook, maar mag er hier tegelijk nog wel enigszins objectief worden bericht? Meerdere lezers zouden u dan werkelijk serieus nemen. Bij voorbaat dank!
Een van de problemen zo lijkt dat je of voor de Palestijnen bent, of voor de Joden. Het schijnt erg moeilijk te zijn om te durven inzien en vervolgens toe te geven dat beide partijen bloed aan hun handen hebben en dat wereldwijd door joden, christenen en moslims beroepen wordt op de Eeuwige, God dan wel Allah. Kortom een wereldwijd godsdienstig conflict waarbij natuurlijk de politiek zich niet onbetuigd laat; het waterprobleem en andere problemen meespelen. Het is het gemakkelijkst naar de ander te wijzen en zoals Pilatus de eigen handen te wassen met de woorden: ik vind geen schuld in mijzelf. Hoewel Israel een democratie is zijn kerk, synagoge dus, niet gescheiden, zoals hier. De rol van de religie in het Middenoosten en ook in Israel wordt zwaar onderschat. Israel heeft het volste recht van bestaan en om dat recht te verdedigen. Het is zo dat zowel de inwoners van de Palestijnse gebieden als Israel verdeeld zijn over de vraag wel of geen twee staten oplossing en jawel, dat komt mede dat men onderling hevig verdeelt is wat de Eeuwige wil en wat Allah wil. Ook christen zijn verdeeld wat God wil. Een twee statenoplossing of toch dat alle joden terug keren binnen de grenzen van een groot-Israel dat dan Jezus op de wolken verschijnt en wij ons eindelijk zullen bekeren tot de enige en ware Verlosser van de wereld. Amerikaanse Zionistische christenen stoppen miljoenen in de nederzettingen omdat juist deze joden, de enige, echte en ware Messias Jezus Christus, naderbij brengen.