Het aandeel jongeren van 15 tot 25 jaar dat zegt tot een kerkelijke gezindte of levensbeschouwelijke groepering te behoren is gedaald van 49 procent in 2010 naar 41 procent vijf jaar later. Onder jongvolwassenen (18 tot 25 jaar) is deze daling het sterkst. Van alle jongeren zijn het met 56 procent vooral de protestantse jongeren die regelmatig een religieuze bijeenkomst bezoeken. Van de islamitische jongeren bezoekt 36 procent regelmatig een moskee. Dit meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).In 2015 zeggen vier op de tien jongvolwassenen godsdienstig te zijn. In 2010 was dit met 48 procent nog bijna de helft. Het aandeel minderjarige godsdienstige jongeren (15 tot 18 jaar) is gedaald van 51 procent in 2010 tot 45 procent in 2015.
Een op de zes jongeren is katholiek
De meeste jongeren zijn niet godsdienstig. Van de jongeren rekent zo’n 28 procent zich tot een christelijke en 8 tot een islamitische groepering. Van de jongeren beschouwt zich 17 procent als katholiek en 11 procent als protestants. Tot slot geeft 5 procent aan tot een andere religie, waaronder het jodendom, hindoeïsme of boeddhisme, of levensbeschouwelijke stroming te horen. De resultaten van dit onderzoek zijn gebaseerd op een steekproef. De omvang van de groep respondenten is te klein om sommige gepresenteerde kerkelijke gezindten of levensbeschouwelijke groepering nader uit te splitsen naar onderliggende groeperingen.
Lees hier verder.
Bron: CBS
Waar ik hier van sta te kijken: dat moslimjongeren veel minder kerks “(des moskees”) zijn dan christenjongeren, betekent dat ook een meer seculiere insteek bij die jongeren? Daar hoor je nooit zo veel over, ik had indruk dat het andersom was.
Maar betekent dit nu ook geloofsafval bij moslims? Of is het puur onverschilligheid? Zelf voel ik mij, net als Baudet, een volbloed cultuur christen, zou dat ook bij huidige moslims in het Westen zo liggen? Cultuur moslims dus? (die wel suikerfeest blijven vieren en meedoen met de Ramadan en dergelijke, maar de rest ” wel geloven” (dus niet of nauwelijks).
Mij zegt het niet veel. Ik vraag me altijd de precieze vraagstelling af als ik resultaten lees van zo’n onderzoek. Op het gebied van wel gelovig of niet en tot welke religie ze zich rekenen zal dat al snel vrij rechtstreeks zijn, maar bijvoorbeeld of ze regelmatig kerk of moskee bezoeken, kan verschillende antwoorden opleveren bij verschillende formulering van de vraag. Zo heeft een moslim de verplichting (man) vijf keer per dag naar de moskee te gaan en is minder dus niet gezien als frequent genoeg. In Nederland is dat overigens vaak ook niet mogelijk of moeilijker. Een moslima heeft de verplichting weer helemaal niet. Een christen hoort één keer per week te gaan, maar is al eerder geneigd om kerkbezoek als regelmatig te zien zelfs als dat maar één keer per maand is, ook omdat de verplichting vaak lichter gezien wordt. Zonder de vraagstelling te kennen leiden de resultaten bij mij vooral tot interesse in wat dat zou kunnen zeggen.
Overigens Dirk, ik zie mij ook als seculiere moslim en ben daar niks minder gelovig om. Ook dat woord kan verschillend opgevat worden. Zoals kerken een kerkgemeenschap hebben, wordt dat bij moslims vaak anders gezien. Die gaan naar de moskee in de buurt waar ze zijn, maar dat wordt minder als separate gemeenschap gezien. Ik ben seculiere moslim omdat ik tot geen orde behoor (en bijvoorbeeld geen secularist of slechts gelovig uit traditie/qua cultuur, wat de term voor weer anderen kan betekenen).