Amsterdam bestaat uit 180 verschillende nationaliteiten en is daarmee de meest diverse stad ter wereld. Het televisieprogramma De Nieuwe Wereld ontvangt elke week een wereldburger uit een van die 180 landen. In de uitzending van zondag 20 maart (11.30 uur, NPO2) is dat Primrose Nagawa uit Oeganda.
“Toen ik acht jaar was, kwam ik naar Nederland. Mijn moeder had vanuit Ierland aan mijn tante gevraagd mij naar Nederland te brengen. Er werd mij verder niets uitgelegd. We moesten eerst heel lang rijden en daarna moest ik in het vliegtuig. Toen ik geland was, stond daar een persoon die me zei dat ik met haar mee moest. Het bleek m’n moeder te zijn, maar ik herkende haar helemaal niet. Ik had haar vanaf mijn derde niet meer gezien. Ik vond het heel eng om te vluchten, ik wil het nooit meer meemaken.
Een groot deel van mijn jeugd bracht ik door in AZC’s door heel Nederland. Ik denk dat ik in totaal twaalf, dertien of veertien keer verhuisd ben. Ik weet het niet meer, het is teveel. Iedere keer moest ik naar een andere school, maakte ik weer andere vriendjes en moest ik weer afscheid nemen. Ik ben overal in Nederland geweest voor mijn gevoel: Schiphol, Crailo, Wassenaar (twee of drie maanden), Almelo, terug naar Wassenaar, Ter Apel, Almere, Velp, tussendoor meerdere keren heen en weer tussen dezelfde plaatsen en toen nog naar Emmen. Iedere keer hoorden we heel kort van te voren: Je moet verhuizen. Waarom? Geen reden, je moet gewoon verhuizen.
Ik heb overal vrienden en vriendinnen gehad, maar ik heb te vaak afscheid moeten nemen. Dat maakt dat ik me niet snel hecht aan mensen. Ik ben er gesloten door geworden. Eén persoon is echt mijn beste vriendin. Zij is ook gevlucht. Ik ben haar tegengekomen en zij is voor mij familie. Zij kreeg haar papieren heel snel. Ik ben nog steeds gesloten, maar ik maak er het beste van. Aan de andere kant ben ik door alles wat ik heb meegemaakt ook sterker en onafhankelijker geworden.
Nu woon ik met mijn moeder en zusje in Bussum. Daar mogen we blijven. Soms wordt mijn zusje ’s nachts wakker en vraagt ze wanneer we weer moeten verhuizen. Dat hoeft niet meer, gelukkig. Mijn kleine zusje is alles voor me. Alles wat ik doe, doe ik voor haar. Ik wil later graag advocaat worden om mensen te kunnen helpen. Dan kan ik opkomen voor mensen in AZC’s. Als er een probleem is, wil ik het oplossen.”
Bron: De Nieuwe Wereld
Het aangrijpend interview van Primrose geeft aan hoe mensonterend Nederland met asielzoekers omgaat. Dankzij haar geweldig karakter en vooruitstrevendheid redt zij het mede door de goede opvoeding van haar moeder en liefde van haar zusje. Fantastisch te horen dat Primrose advocate wil worden om zo haar lotgenoten te kunnen helpen in deze keiharde politieke warboel in Nederland.
Ik wens Primrose heel veel succes in haar leven samen met haar moeder en zusje.