Een fascinerend verhaal. Herman IJzerman belandt eind jaren zeventig als wijkpastor in de Rotterdamse wijk Middelland. De stad is drastisch aan het veranderen, oude inwoners trekken weg, nieuwe komen binnen. Hij realiseert zich dat de tijd van het oude evangeliseren voorbij is, dat er een nieuw tijdperk is aangebroken, ook in de bejegening van de niet-christelijke medeburger. Bovendien ziet hij dat de nieuwe bewoners in de eerste plaats kampen met praktische problemen: taal, huizen, werk, opvoeding en drugs.
Hoe die problemen te adresseren? Herman IJzerman gaat rondlopen. Hij praat en kijkt en praat. Al wandelend en slenterend begrijpt hij dat hij à la Meister Eckhart een ledig gemoed nodig heeft om te leren begrijpen wie hij zoal op straat tegenkomt. Die ervaring is vormend voor hem én voor de methode die dan nog geen naam heeft. Want Exposure zal later zijn term worden voor leeg worden, leren ontvankelijk te zijn. Je zintuigen gebruiken. Je telkens weer deze drie vragen stellen: wat zie ik, wat voel ik, wat denk ik daarbij?
Dat zijn nog steeds de drie basisvragen van Exposure, een methode die begint met de bereidheid tot ontlediging waar de christelijke theologie in feite al zo’n mooi begrip voor heeft klaarliggen: kenosis. Andere religieuze pioniers van de jaren zeventig zoeken die ontlediging in oosterse religies, Herman IJzerman middenin het christendom. En dat ook nog eens middenin een multiculturele probleemwijk.
Dat verraadt visie. En oorspronkelijkheid.
___
Tijdens de stadsretraite (11-16 juni) van Open Klooster in Rotterdam zullen de deelnemers elke dag aan Exposure ‘doen’. Bovenstaand filmpje is bedoeld ter voorbereiding daarop.
Klik hier voor meer informatie over Exposure.
Bron: Open Klooster
