Verschillende gemeenteleden komen hierbij in beeld. De dominee gaat met hen in gesprek, is ook in zijn eigen huiselijke situatie in beeld, buigt zich over bijbelteksten met de vraag wat die teksten betekenen voor de mensen met wie hij samenleeft en gaat voor in kerkdiensten.
De film geeft een inkijkje in het leven en werken van een predikant, maar ook in het leven van het selecte deel van de samenleving dat in Bloemendaal woont. De interieurs van de huizen zijn zeer verzorgd, de kleding is buitengewoon stijlvol, het bestaan is druk, de vragen naar prestatie en status zijn voortdurend aanwezig. In die wereld waarin veel perfect oogt, komt de dominee toe aan gesprekken met mensen over de binnenkant van hun bestaan.
“Wat wekt hier meer bevreemding, de kerk of de wereld?”, vroeg ik me bij het kijken van deze film af. Hoewel het strakke plannen door de jonge vrouw aan het begin van de film me vertrouwd in de oren klonk, voelde ik een zekere distantie tot de uiterst keurige wereld waarin dominee Ad van Nieuwpoort aan het werk is.
In de film zien we de predikant en zijn vrouw ook als aanwezigen op een goede doelen-avond die door de plaatselijke Rotaryclub georganiseerd is. Dominee Ranfar Kouwijzer licht toe waar de opbrengst voor bedoeld is. Hij vertelt over Stem in de Stad, een aanloophuis voor mensen die even wat extra aandacht nodig hebben, waar gratis maaltijden aangeboden worden voor mensen van de straat. “Eigenlijk doen deze mensen precies wat ook bij de Rotary gebeurt”, legt hij uit. “Samenkomen, aan elkaar vragen hoe het ermee is, samen wat eten. Eigenlijk precies hetzelfde. Het enige verschil is dat deze mensen hun aperitiefje alvast buiten hebben genuttigd.” Het gelach in de zaal demonstreert de kloof, maar geeft tegelijkertijd aan dat hij óók gelijk heeft. Enerzijds zijn de verschillen in leefwereld enorm, anderzijds zijn de menselijke behoeften zeer vergelijkbaar.
Hier ben ik laat zien hoe Ad van Nieuwpoort er als predikant in slaagt om het gesprek met mensen aan te gaan over de wezenlijke vragen in hun bestaan. Van Nieuwpoort legt de levensvragen van mensen naast Bijbelse verhalen die ook vol staan met levensvragen. Voor wie vertrouwd is met Bijbelse verhalen is het mooi om te zien hoe Van Nieuwpoort ook daarmee speelt in de film. De titel van de film is ontleend aan het verhaal van Abraham en Isaak, waarin Abraham naar voren komt als een mens die worstelt met loyaliteiten en die moet leren verstaan wat zijn werkelijke roeping is.
Hier ben ik toont op bijzonder fraaie wijze hoe betekenisvol een predikant kan zijn die, in de specifieke context van mensen, Bijbelse verhalen als een spiegel voor reflectie inbrengt.
Het trof me hoeveel bruggen er geslagen worden in deze film. Voor de makers van de film waren kerk en geloof niet vertrouwd op het moment dat ze besloten om Ad van Nieuwpoort enkele jaren met de camera te volgen in zijn werk. Onder de kijkers zullen mensen zijn die net als zij niet zo vertrouwd zijn met kerk en geloof. Ook zullen er kijkers zijn voor wie de Bloemendaalse samenleving niet van binnenuit bekend is.
Op, ook visueel, mooie wijze laat de film de vertrouwdheid groeien. Levensvragen zijn van alle tijden, van alle plaatsen en van alle mensen. Het doet ertoe hoe je met levensvragen omgaat. Dat het Bijbelse verhaal kan helpen om te bevragen, ontmaskeren en bevrijden komt in Hier ben ik schitterend aan het licht.
